Wierzba iwa dorasta do 22 metrów wysokości. Jest rośliną dwupienną, miododajną. Podłoże powinno być o lekkiej wilgotności, a stanowisko jasne i nasłonecznione. Wierzba iwa (Salix caprea) to efektowne, ładnie kwitnące drzewo lub krzew. Występuje powszechnie w parkach, lasach i na łąkach, jednak można uprawiać ją też we własnym ogrodzie. Iwa drzewo nie jest wymagająca w uprawie, nie trzeba wykonywać przy niej wielu zabiegów pielęgnacyjnych. Wczesną wiosną kwitnie, wytwarzając charakterystyczne bazie. Spis treści: Jak wygląda wierzba iwa? Wierzba iwa - uprawa Wierzba iwa - szczepienie na pniu Wierzba iwa - cięcie Wierzba iwa pendula - choroby Jak wygląda wierzba iwa? Wierzba iwa to popularny gatunek krzewu lub drzewa, występujący niemal w całej Polsce. Rośnie powszechnie, od nizin aż po wyższe partie gór. Pojawia się w widnych, niezbyt gęstych lasach i współtworzy zarośla na granicy łąk. Nie znajduje zbyt wielkiego zastosowania w medycynie naturalnej czy kosmetologii, jednak bywa uprawiania w ogrodach oraz parkach jako roślina ozdobna i zacieniająca. Iwa wierzba dorasta do wysokości 22 metrów jako drzewo lub 9 metrów jako krzew. Ma kulisty pokrój i ciemnoszarą, spękaną korę. Jej liście są dość charakterystyczne - podłużne, delikatnie pikowane na krawędziach, zaostrzone na końcu. Spodnia strona liścia jest porośnięta białymi, gęstymi włoskami i pokryta siecią wystających nerwów. Iwa drzewo jest rośliną dwupienną, co oznacza, że kwiaty męskie i żeńskie występują na osobnych drzewach. Tuż przed pojawieniem się liści wytwarza puszyste bazie, nazywane także kotkami. Męskie są krótsze i bardziej zaokrąglone, niż żeńskie. Kwiaty wierzby iwy są bardzo efektowne i ładne, często zbierane do wazonów jako symbol wiosny - tym bardziej, że jest to jedno z najwcześniej kwitnących drzew w Polsce. U nasady kotków znajdują się gruczoły miodnikowe, wierzba jest więc rośliną miododajną. Także jej zapylanie odbywa się za pośrednictwem owadów, a nasiona przenosi wiatr (wiatropylność). Bardzo często tworzy mieszańce z takimi gatunkami wierzb, jak wierzba alpejska, czerniejąca, lancetowata, lapońska. Wierzba iwa – uprawa Wierzba iwa często rośnie na terenach, które zostają przeznaczone pod park czy ogród i bywa tam pozostawiana ze względu na walory estetyczne. Można też kupić sadzonkę tej rośliny, by posadzić ją w swoim ogrodzie. Wierzba iwa pendula występuje w dwóch odmianach uprawnych. Jedna z nich to Kilmarnock, odmiana męska o niewielkich rozmiarach i pędach zwisających do ziemi. Jest niezwykle efektowna, dlatego często spotyka się ją w parkach i ogrodach. Drugą jest odmiana żeńska, Weeping Sally, o bardzo podobnym, choć mniej lejącym pokroju. Odmiany hodowlane wierzby sprzedawane są jako formy szczepione na pniu. Rosną na niemal każdej glebie, nie mają w tym zakresie szczególnych wymagań. Powinny jednak mieć stałą, lekką wilgotność. Im bardziej jasne i słoneczne będzie stanowisko, tym lepiej zagęści się i szybciej urośnie krzew. Wierzba iwa w ogrodzie jest rośliną efektowną, ale niewymagającą. Dopóki jest małą sadzonką, należy przywiązywać ją do stabilizujących palików. Później wymaga jedynie regularnego przycinania, by zachować piękny kształt. Bardzo często sadzi się ją na obrzeżach oczek wodnych. Wierzba iwa jest rośliną całkowicie mrozoodporną, nie ma potrzeby zasłaniania jej na zimę. Wierzba iwa – szczepienie na pniu Wierzba iwa jako roślina uprawna jest szczepiona na pniu dzikiej wierzby. To daje jej odporność, a także pozwala na szybsze kwitnienie i rozrastanie się. Szczepienie na pniu jest metodą uszlachetniania roślin. Wykonuje się je na zasadzie transplantacji - zraz (część rośliny przeznaczone do szczepienia, w tym przypadku wierzba iwa uprawna) musi zrosnąć się z podkładem (pniem wierzby dzikiej, najczęściej już ukorzenionym) i zacząć korzystać z jego systemu pobierania wody i soli mineralnych z gleby. Szczepienie roślin jest dość skomplikowaną procedurą, wymagającą nieco wiedzy i wprawy. Istnieją też rozmaite techniki szczepień, a od doboru właściwej zależy końcowy efekt. Wierzba iwa – cięcie Wierzba iwa powinna być regularnie przycinana, by zachować ładny, pożądany kształt. Wierzby powinny być przycinane po kwitnieniu, by nie zahamować procesu wytwarzania kotków. Wierzba iwa ma tendencje do silnego rośnięcia, którego raczej się nie hamuje. Pędy krzyżujące się i te, które zakłócają pożądany kształt rośliny można przyciąć o długości. Gdy roślina ma już kilka lat, można także przyciąć ją całkowicie w celu odmłodzenia. Przycinanie wierzby nie jest trudne, roślina ta bardzo dobrze znosi cięcie, nawet wykonane przez niedoświadczonego ogrodnika. Wierzba iwa pendula – choroby Wierzba iwa, jak każda roślina, może zostać zaatakowana przez rozmaite choroby oraz szkodniki. Wśród chorób najczęstsze są: rdza wierzby (wywołana przez grzyby Melamopsora spp.), zamieranie pędów wierzby (wywołana przez grzyby), czerniak wierzby (wywołana przez grzyby Rhytisma salicinum), parch (wywołana przez grzyby). Choroby są najbardziej widoczne na liściach. Powodują przebarwienia, nieraz z obecnymi, widocznymi zarodnikami grzybów. Ale grzyby to nie jedyny czynnik chorobotwórczy w przypadku wierzb. Są to także pasożyty, takie jak mszyce, przędziorek wierzbowiec, pienik wierzbowy, rynnica wierzbowa. Aby zwalczyć chorobę należy wykonać oprysk (jednorazowo lub wielokrotnie) z użyciem odpowiedniego preparatu.
1 Umieść bryłę korzeniową w dołku Świeża Ziemia o objętości 15 litrów Na dno dołka wysypujemy pierwszą warstwę świeżej ziemi, następnie wkładamy bryłę korzeniową do dołka. Niezwykle istotna jest głębokość umiejscowienia bryły w dołku: by nie posadzić rośliny ani zbyt głęboko, ani zbyt płytko. Szyjka korzeniowa - fragment rośliny między korzeniami a pniem - powinna znajdować się na poziomie ziemi. W przypadku rośliny z pojemnika, sadzimy ją więc na tej samej głębokości, na jakiej rosła w pojemniku (ewentualnie 3-5cm niżej powierzchni gruntu). Zadanie to ułatwi położenie patyka po brzegach dołka, który będzie wyznaczał odpowiednią głębokość umiejscowienia bryły korzeniowej. 2 Zasyp dołek ziemią Pierwszą warstwę ziemi wysypaliśmy już na dno dołka. Teraz dosypujemy ją do połowy jego wysokości. Nowe korzenie będą rosły w dół i to im chcemy zapewnić odżywcze podłoże. Resztę dołka - oszczędzając przy okazji - można wypełnić zwykłą ziemią wykopaną z ogrodu. Ugniatamy (lekko przydeptujemy) i w razie potrzeby uzupełniamy ziemią. Dobrze jest uformować wokół rośliny zagłębienie, szeroką nieckę, która będzie zatrzymywać wodę i ułatwi jej spływanie do korzeni. 3 Uformuj misę z ziemi wokół dołka By podczas podlewania ziemia docierała do korzeni, a nie uciekała bokami, dobrze jest na brzegach zasypanego już dołka uformować misę z ziemi, która będzie zatrzymywała wodę w obrębie bryły korzeniowej. 4 Podlej obficie Roślinę należy obficie podlać (zwłaszcza jeśli sadzisz w środku sezonu!). Po podlaniu ziemia może jeszcze osiąść, odsłaniając korzenie, uzupełnij wtedy braki ziemią. Pamiętaj o podlewaniu w pierwszych latach uprawy (pierwsze 2 lata). Obowiązuje zasada: lepiej podlać raz a dobrze niż często a oszczędnie. Częste a słabe podlewanie powoduje, że rośliny płycej się korzenią, ponieważ znajdują wilgoć w wyższych partiach podłoża. Natomiast rośliny podlewane rzadko, lecz obficie - przeciwnie: głębiej się korzenią. Efekt: w późniejszych latach roślin nie trzeba podlewać poza okresami suszy a i w jej trakcie dłużej wytrzymują bez wody. 5 Usyp warstwę ściółki Kora o wysokości 5 cm lub Żwir o wysokości 3 cm Ściółka ogranicza wzrost chwastów i zapobiega utracie wilgoci z podłoża.
Co wyróżnia wierzbę japońską; Jakie wymagania ma wierzba japońska; Kiedy i czym przycinać wierzbę japońską; Wierzba japońska — podstawowe informacje. Wierzba japońska (Salix integra) nazywana również wierzbą całolistną lub zwartą to niewielki i krzaczasty gatunek wierzby pochodzący z Japonii. Wierzba japońska to jeden z gatunków wierzby, która w naszym kraju występuje w naturze w bardzo dużej liczbie. W odróżnieniu od tych okazów, które spotykamy w parkach czy lasach, wierzba japońska jest niewielkim krzewem, który z powiedzeniem ozdobi nie tylko nasz ogród, ale i taras – możemy bowiem uprawiać ją także w donicach. Dowiedzmy się więcej o tej ciekawej roślinie. Wierzba japońska to niewysoki krzew – dorasta maksymalnie do 3 m i charakteryzuje się czerwono-brązowymi pędami oraz dekoracyjnymi, wielobarwnymi, lancetowatymi liśćmi. Może rosnąć samotnie (jako soliter) lub stanowić jeden z elementów nasadzeń roślinnych w ogrodzie. Ze względu na niewielkie wymiary i atrakcyjny wygląd, idealnie nadaje się do uprawy na niewielkich obszarach, a także na balkonach czy tarasach. Dodatkowym jej atutem są niewielkie wymagania środowiskowe, które sprawiają, że wierzba japońska jest doskonałą propozycją dla poczatkujących ogrodników. Wymagania wierzby japońskiej: Nasłonecznienie – podstawowym warunkiem, którego spełnienie jest konieczne do prawidłowego i zdrowego rozwoju wierzby japońskiej, jest odpowiednia ilość światła słonecznego. Roślina ta toleruje tylko stanowiska nasłonecznione – w innym wypadku jej wzrost będzie spowolniony, końcówki liści mogą zasychać i będzie w bardziej podatna na choroby. Również intensywność wybarwienia liści będzie znacznie mniejsza niż w przypadku okazów rosnących w pełnym słońcu. Nawożenie – wierzba japońska przyjmie się na każdym rodzaju gleby, jednak ma duże wymagania pokarmowe, dlatego nie możemy zapomnieć o regularnym zasilaniu jej nawozem. W tej roli sprawdzi się kompost bądź gotowe mieszanki. Podlewanie – równie ważna w przypadku wierzby japońskiej jest dbałość o odpowiednią wilgotność podłoża, w którym rośnie, a także w miarę możliwości zwiększanie wilgotności powietrza. Niezbędne będzie więc regularne podlewanie krzewu. Aby ograniczyć parowanie wody z podłoża, a przy okazji utrudnić rozwój chwastów, możemy również wyściółkować ziemię dookoła pnia naszej wierzby. Roślinie posłuży także okresowe zraszanie jej liści. Przygotowanie do zimy – wierzba japońska rosnąca w glebie nie wymaga też w większości przypadków zabezpieczania przed zimą, jest bowiem odporna na niskie temperatury. Inaczej powinniśmy postępować, hodując wierzbę w donicy. W tym wypadku zapewnienie jej właściwych warunków będzie nieco trudniejsze. Musimy szczególnie zwracać uwagę na niedobór wody oraz składników pokarmowych, a także bezwzględnie zabezpieczyć donicę przed zimą, solidnie ją osłaniając. Przycinanie – wierzbę japońską możemy także formować, stosując odpowiednie cięcie, które przeprowadzamy tuż po zakończeniu kwitnienia. Skracanie pędów jest jednocześnie zabiegiem, który wpływa na estetyczny i zwarty pokrój korony, jej zagęszczenie, a także wypuszczanie przez krzew młodych pędów. Wierzba japońska nie tyle toleruje przycinanie, co bardzo je lubi – możemy przycinać ją wielokrotnie w ciągu roku, nawet co miesiąc aż do sierpnia, w zależności od tego, jaką formę chcemy jej nadać. Rozmnażanie – roślinę tę rozmnaża się poprzez szczepienie na pniu, jednak możemy także pobrać sadzonkę z dorosłego okazu – pędy wierzby japońskiej łatwo się ukorzeniają.Wierzby faktycznie lubią wilgotną glebę i taka ona powinna być a w związku z tym nie można sadzić obok roślin wymagajacych suchych stanowisk. do wierzby pasuje ()bez żartów) sadzawka z sitowiem i tatarakiem. lecz nie koniecznie trzeba od razu kopać sadzawkę. ..
Różne gatunki iglaków to rodzaj z roślin ogrodowych, które cieszą się niesłabnącym i dużym zainteresowaniem. Ciężko byłoby znaleźć dom, wokół którego nie posadzono choćby kilku tui. Wielką zaletą iglaków jest ogromna różnorodność gatunków – zarówno jeśli chodzi o rozmiary roślin, jak i ich naturalne kształty, wybarwienie igieł czy ich wygląd. Przekonajmy się, co przemawia za sadzeniem iglaków i zobaczmy, jakie typy roślin można umieścić w ich sąsiedztwie. Dlaczego warto wybierać iglaki? Iglaki to rośliny, które często trafiają do przydomowych ogrodów. Ceni się je za intensywną zieleń widoczną przez cały rok, a także za atrakcyjny i zróżnicowany wygląd. Wypadają świetnie jako solitery, ale także „tło” dla innych roślin. Wiele osób wybiera je z uwagi na możliwość swobodnego przycinania oraz formowania ciekawych brył. Bez iglaków trudno też wyobrazić sobie ogrodowy skalniak. Iglaki nie tylko świetnie prezentują się w ogrodzie, ale także są bardzo funkcjonalne. Wybrane na żywopłot stanowią znakomitą barierę przed wiatrem i tworzą potrzebny cień. Do ich zalet należy także brak konieczności sprzątania opadających zimą liści. Jaka roślinność sprawdzi się w pobliżu iglaków? Stanowiska znajdujące się tuż pod iglakami często są bardzo zacienione, co sprawia, że wybór odpowiednich roślin może być utrudniony. Nie można jednak zapomnieć, że niektóre rośliny takie jak choćby modrzew czy świerk mają bardzo płytki i szeroki system korzeniowy, co rodzi kolejne ograniczenia. Z drugiej strony obecność iglaków oznacza stałą wielkość ekspozycji na światło – nie trzeba się więc martwić tym, że warunki dla posadzonych roślin będą się zmieniać. Pod większością iglastych drzew i krzewów sprawdzą się świetnie rośliny, które dobrze tolerują podłoże o podwyższonej kwasowości np. różaneczniki. Trzeba jednak pamiętać, że konieczne będzie zachowanie odpowiedniej odległości – w pobliżu iglaków najlepiej zostawić przynajmniej pół metra wolnego miejsca ściółkowanego korą. W miejscach o dobrym naświetleniu można zdecydować się na byliny lub kwiaty. Większość gatunków cieniolubnych potrzebuje dużej ilości wody. Dlatego w upalne lata trzeba będzie liczyć się z koniecznością nawadniania roślin pod świerkami. Pamiętać należy również o opadającym igliwiu świerku, które będzie zasypywało rosnące pod drzewem rośliny. Niektóre gatunki mogą być na to bardzo wrażliwe. Opis liatra fioletowa, wiąz holenderski wredei opinie, ciecie borowki amerykanskiej, wysoka grządka, pęcherznica roślina, fendona 6 sc 50ml, szkodniki roślin ozdobnych, pelargonie sadzonki, wyjątkowe kwiaty, massena, drzewka na pniu do donicy, kosodrzewina mops, ranniki wiosenne, biedronka nasiona, tulipanowiec wymagania, rain odmiana, wrzos doniczka, pnace rosliny wieloletnie, sadzenie świerków odległość od granicy działki, bylina o różowych kwiatach yyyyy Co można sadzić pod drzewami owocowymi? Ozdobne rabaty pod drzewami . Cięcie drzew i krzewów owocowych na przełomie sierpnia i września . Jak pielęgnować wrzosy w ogrodzie . Lipiec na działce . Czerwiec na działce. Nornice . Jakie zioła sadzić obok siebie . Problemy z różami . Rośliny odstraszające ślimaki . Kwiecień plecień .Iwa Hakuro Nishiki należy do tej samej rodziny, co zwykły dziko rosnący gatunek. Ale mimo to bardzo różni się od swojego płaczącego krewnego. To krótki, długotrwały krzew o gałęziach rosnących w górę. Bezpretensjonalne drzewo pod opieką zyskało miłość wielu mistrzów projektowania krajobrazu. W końcu jego koronę można uformować w zależności od życzeń klienta. Hakuro Nishiki pochodzi z Japonii, ale można go łatwo hodować w klimacie umiarkowanym. Opis odmiany rośliny Zasady sadzenia Wybór sadzonek Przygotowanie terenu i gleby Daty lądowania Opieka nad krzewami Podlewanie – ochrona przed wysychaniem Top dressing i nawożenie Przycinanie – dla pięknego kształtu Schronienie na zimę Użyj w projektowaniu krajobrazu Opis odmiany rośliny Hakuro wyróżnia się barwnym kolorem liści i szybkim formowaniem korony w kształcie kuli. Elastyczne pędy mają odcień oliwkowy lub fioletowy. Liście, które pojawiają się wiosną, przybierają bladozielony kolor, a na wierzchołkach gałęzi pojawiają się kreski i jasne biało-różowe plamy. Dlatego odmiana wierzby Hakuro Nishiki jest często używana w ozdobnej uprawie kwiatów. Podczas upału jasny kolor korony nieco blednie. Kolczyki pojawiają się dopiero w trzecim roku wzrostu drzewa. Umieszczane są na zeszłorocznych pędach. Kwitnąca wierzba wydziela słodki zapach. Jeśli spełnione są wszystkie warunki zimowania, krzew może osiągnąć 3 metry średnicy i wysokości. W środkowej strefie kraju parametry są zmniejszane 2-krotnie. Zasady sadzenia Hakuro Nishiki, bezpretensjonalny w opiece, żąda lądowania zgodnie ze wszystkimi zasadami. Jego późniejszy wzrost i rozwój zależy od ich przestrzegania. Wybór sadzonek Pierwszym krokiem jest znalezienie dobrego materiału do sadzenia. Należy go zakupić w wyspecjalizowanych gospodarstwach ogrodniczych lub szkółkach. Lepiej jest wybierać rośliny o zamkniętej strukturze korzeni. Warto wziąć pod uwagę, że sadzonki zakupione na tym samym terenie, na którym mają być sadzone, bezpiecznie przeniosą transport i ukorzenienie. Istnieją 2 możliwości rozmnażania: sadzonki lub szczepienie na łodydze. Pierwsza jest najłatwiejsza. Ale jeśli mimo to zostanie wybrana druga metoda, należy to zrobić na odmianie wierzby koziej. Powstała roślina jest formowana w jeden pień, a gałęzie korony są odcinane, nadając pożądany kształt. Przygotowanie terenu i gleby Hakuro Nishiki to kochający światło krzew, więc lepiej wybrać otwarte miejsce, aby go umieścić. Możesz sadzić japońską wierzbę w półcieniu. Warto jednak pamiętać, że słońce musi uderzać w drzewo przez co najmniej pół dnia. Jeśli ten warunek nie zostanie spełniony, liście staną się wyblakłe i stracą swoją różnorodność. A gałęzie się rozciągną, co spowoduje problemy z formowaniem korony. Kochające wilgoć krzewy można sadzić wzdłuż brzegów sztucznego lub naturalnego zbiornika. To najlepsza opcja dla miejsca lądowania. Wierzba japońska zrzuca liście przedwcześnie z powodu nieodpowiedniej gleby. Dlatego glebę należy wybrać żyzną, a nie ciężką i słabą kwasowością. W tej roślinie system korzeniowy znajduje się bliżej powierzchni. Możliwe jest użycie gleby piaszczystej rozcieńczonej darnią. Do gleby o dużej zawartości gliny należy dodawać torf. A w ziemi o wysokiej kwasowości – mąka dolomitowa (do głębokości 20 cm) i rozlać wodą. Lepiej nie eksperymentować z wapnem, w przeciwnym razie krzew umrze z powodu nadmiaru. Daty lądowania Sadzonki Hakuro należy sadzić przed pojawieniem się pąków – od kwietnia do maja. Dziurę wykopano dzień wcześniej, jest to konieczne, aby gleba się osiadła. Rozmiar otworu powinien być szerszy niż kłącza i wystarczającą głębokość, aby umożliwić drenaż (piasek i tłuczeń lub żwir), aby zmieścił się na dnie. Jego wysokość to co najmniej 20 cm. Jeśli posadzony zostanie cały rząd krzewów, odległość między nimi jest obliczana z marginesem – nieco większym niż objętość korony dorosłego drzewa. Aby roślina dobrze się rozwijała i rosła, jej korzenie należy przechowywać w wodnym roztworze dziewanny lub miodu. A także procedura jest obowiązkowa dla sadzonek zakupionych z otwartym kłączem. Kołnierz korzeniowy należy umieścić 2-5 cm nad ziemią, w przeciwnym razie roślina umrze. Po posadzeniu drzewa glebę należy zagęścić, obficie podlać i przykryć ściółką. Jako drugie możesz użyć trocin, torfu lub żwiru. W przypadku wierzby na pniu powinieneś wykopać dziurę w pobliżu pnia. Będzie potrzebny do zatrzymania wilgoci. Opieka nad krzewami Aby krzew pięknie wyrósł, warto zwrócić uwagę na niektóre subtelności pielęgnacji. Pierwszy rok po posadzeniu w otwartym terenie odgrywa ważną rolę. W tym czasie następuje ukorzenienie rośliny i dostosowanie jej do środowiska. Podlewanie – ochrona przed wysychaniem W pierwszym miesiącu po posadzeniu i podczas letnich upałów warto uważnie monitorować wilgotność gleby. Nie wolno suszyć go pod drzewem i w jego pobliżu, z tego powodu liście zwijają się, a kolor blaknie. W pierwszych latach aktywnego wzrostu kultury podlewanie przeprowadza się 2 razy w tygodniu – 2 wiadrami osiadłej ciepłej wody. Korona jest spryskiwana unoszącymi się w powietrzu kropelkami – wczesnym rankiem lub po zachodzie słońca, aby uniknąć oparzeń słonecznych liści. Pomimo zwiększonej miłości do podlewania rośliny nie należy dopuścić do jej nadmiaru. W przeciwnym razie mogą pojawić się różne choroby grzybowe. Top dressing i nawożenie Aby wierzba całolistna Hakura Nishiki cieszyła się swoim pięknem, należy stosować nawozy pochodzenia mineralnego i organicznego. Dodaje się je w zależności od rodzaju gleby: podczas kopania lub przed przesadzeniem. Jak już opisano powyżej, gleba piaszczysta będzie potrzebować próchnicy, gleby gliniastej – torfu. Na 1 mkw. m gleby bielicowej, 80-90 g złożonych nawozów mineralnych i 5 kg kompostu. Zwyczajowo stosuje się materię organiczną tylko raz na 3 lata, a nawozy mineralne – każdej wiosny i jesieni. Do stymulacji wzrostu krzewu można użyć azotu. Odbywa się to wiosną (przed pęcznieniem pąków) – pędy spryskuje się roztworem mocznika. Do tworzenia nerek w następnym roku używa się potasu i fosforu – w postaci granulatu lub proszku. Te pierwsze mają długotrwały efekt, podczas gdy te drugie są rozprowadzane wokół pnia i nawadniane wodą. Przycinanie – dla pięknego kształtu Aby uzyskać piękny kształt korony, wycinam gałęzie na początku wiosny, zanim aktywuje się przepływ soków. Po tej procedurze przyspiesza się wzrost młodych pędów. Udekorują gałęzie japońskiej wierzby atrakcyjnymi liśćmi. Nie martw się, jeśli przycinanie jest przesadzone. Po chwili krzew wyzdrowieje kosztem młodych gałązek. Ozdobna korona w kształcie kuli będzie wyglądać jak ogromne dmuchawce. Aby utworzyć zaokrągloną koronę w pierwszym roku po posadzeniu, pędy są usuwane, pozostawiając do 4-6 pąków. Pomoże to uformować równy kształt kuli. Następnie wystarczy go utrzymać, dodając z późniejszym przycinaniem 1-2 pąki do długości zeszłorocznych gałęzi. Gałęzie należy zawsze ciąć pączkiem do góry. Latem nie wyklucza się również „wycinania” standardowego drzewa. Ma na celu utrzymanie pożądanego kształtu korony. Wyrostki na pniu są również usuwane. Sanitarne przycinanie rośliny przeprowadza się późną jesienią lub wczesną wiosną: należy usunąć nadmiar, wysuszonych, połamanych lub chorych pędów. Schronienie na zimę Pomimo tego, że odmiana Hakuro Nishiki dobrze znosi umiarkowane przymrozki, może przemarzać, jeśli zima jest bezśnieżna i zbyt mroźna. Szczególnie podatne na to są gatunki standardowe. Krzewy nie zostaną szczególnie dotknięte, a martwe i martwe gałęzie można usunąć wraz z nadejściem wiosny. Najbardziej wrażliwym punktem standardowego drzewa jest miejsce szczepień. Powinien być starannie zawiązany i zaizolowany agrowłóknem lub innym odpowiednim materiałem. Najlepszym rozwiązaniem byłoby całkowite pokrycie kultury włókniną inną niż polietylen. Użyj w projektowaniu krajobrazu Pojedynczą roślinę sadzi się w postaci standardowego drzewa lub luksusowego rozłożystego krzewu. To doda przytulności i oryginalności ogrodowi z wypielęgnowanym trawnikiem. Doda także piękna zbiornikowi. W połączeniu z uprawami, które mają ciemnozielone liście, wierzba Hakuro Nishiki korzystnie je odpędzi. Z form krzewów można stworzyć żywopłot, dzieląc teren na strefy bez szkody dla piękna krajobrazu. Ale ogrodzenie z drzew kratowych jest bardzo zwarte i nadaje się do małych obszarów. Wierzba odmiany Hakuro Nishiki to bezpretensjonalna roślina. Świetnie prezentuje się z różnymi krzewami, kwiatami, drzewami, które zbiegają się z nią pod względem agrarnych opisów i wymagań: z skarłowaciałymi przedstawicielami drzew iglastych; z żywicielami i różnobarwną darnią; z ozdobnymi krzewami kwitnącymi.
.co posadzić pod wierzbą hakuro
