Faustyna – polski film biograficzny z 1994 roku w reżyserii Jerzego Łukaszewicza z Dorotą Segdą w głównej roli. Jest to hagiograficzna historia życia siostry Faustyny Kowalskiej [1] . Początkowo w głównej roli obsadzona została Joanna Szczepkowska, jednak po zmianie reżysera dokonano korekt obsadowych i rolę ostatecznie
Reżyser Wojciech Smarzowski na planie filmu „Wołyń”. Fot. PAP/W. Pacewicz "Smoleńsk" Antoniego Krauzego, "Wołyń" Wojciecha Smarzowskiego, "Powidoki" Andrzeja Wajdy oraz "Maria Curie" z Karoliną Gruszką w roli głównej i "Ostatnia rodzina" z Andrzejem Sewerynem w roli Zdzisława Beksińskiego - te produkcje mają trafić do kin w 2016 r. Premiera filmu kinowego "Smoleńsk" planowana jest na przełom marca i kwietnia. Główna bohaterka to dziennikarka, jak informują twórcy filmu, Nina - w jej roli Beata Fido - prowadząca śledztwo w sprawie katastrofy smoleńskiej. Dziennikarka przygotowuje dla swojej telewizji materiał o katastrofie smoleńskiej. Spotyka się z rodzinami ofiar, zabiega o ustalenie wszystkich faktów. W obsadzie, oprócz Fido, są Jerzy Zelnik, Katarzyna Łaniewska, Marek Bukowski, Maria Gładkowska, Dominika Figurska, Anna Samusionek, Redbad Klynstra, Andrzej Mastalerz i Aldona Struzik. Rolę prezydenta Lecha Kaczyńskiego gra w filmie Lech Łotocki, a Marii Kaczyńskiej - Ewa Dałkowska. Za zdjęcia odpowiada Michał Pakulski. Muzykę skomponował Michał Lorenc. Film zrealizowano na podstawie scenariusza, którego autorami są: Antoni Krauze, Tomasz Łysiak, Maciej Pawlicki i Marcin Wolski. Reżyser "Smoleńska" Antoni Krauze ma w dorobku nagradzany film "Czarny czwartek. Janek Wiśniewski padł" z 2011 r. "Wołyń" wejść ma na ekrany w drugiej połowie roku. Realizację tego filmu Wojciech Smarzowski określał jako obowiązek. "Tak jak opowiadamy o Katyniu, jak opowiadamy o powstaniu warszawskim, trzeba również opowiedzieć o ludobójstwie na Kresach" - mówił reżyser. "Wierzę, że jest grupa ludzi, która czeka na ten film. Są kresowiacy, którzy mają swoje lata, odchodzą od nas. Oni jeszcze pamiętają ten okres. Są rodziny. Im się też to należy" - powiedział Smarzowski. "Chciałem ten film zrobić, żeby sprowokować do dyskusji" - zaznaczył. Główną bohaterką "Wołynia" jest Zosia Głowacka, grana przez Michalinę Łabacz. Akcja filmu rozgrywa się w okresie od wiosny 1939 r. do lata 1945 r. w wiosce zamieszkałej przez Ukraińców, Polaków i Żydów, położonej w południowo-zachodniej części tej krainy. Oczami Zosi widz obserwuje toczące się wypadki, zapoczątkowane wybuchem II wojny. Gdy poznajemy Zosię, jest ona zakochana w ukraińskim chłopcu z tej samej wsi. Dziewczyna dowiaduje się jednak, że ojciec postanowił wydać ją za mąż za najbogatszego we wsi gospodarza, Polaka Macieja Skibę, starszego wdowca z dwójką dzieci. Życie wsi zostaje odmienione najpierw przez okupację sowiecką, potem przez niemiecki atak na ZSRR. Trwają brutalne mordy na Żydach. Ukraińskie aspiracje do stworzenia niepodległego państwa wciąż rosną. Wzrasta napięcie między polskimi i ukraińskimi sąsiadami. Oddziały UPA atakują polskie osady, a niekiedy Polacy z równą bezwzględnością biorą odwet na Ukraińcach. Pośród morza nienawiści Zosia próbuje ocalić swoje dzieci. Oprócz Łabacz, w obsadzie "Wołynia" są Adrian Zaremba, Arkadiusz Jakubik i Jacek Braciak oraz ok. 30 aktorów ukraińskich, wśród nich wcielający się w ukochanego Zosi Wasilij Wasilik. Autorem zdjęć jest Piotr Sobociński jr. Andrzej Wajda swój nowy film "Powidoki" (dokładnej daty premiery jeszcze nie podano) nazywa politycznym. Reżyser zapowiedział, że opowie o artyście Władysławie Strzemińskim jako o człowieku z zasadami, który nie chce odstąpić od swych przekonań i przeciwstawia się systemowi. Główną rolę zagrał Bogusław Linda. Scenariusz napisał Andrzej Mularczyk, autorem zdjęć jest Paweł Edelman. Akcja, obejmująca ostatnie lata życia Strzemińskiego, rozgrywa się w Łodzi od 1948 do 1952 r. Strzemiński (1893-1952) był pionierem awangardy w Polsce lat 20. i 30. XX w., malarzem, grafikiem, projektantem, teoretykiem sztuki i pedagogiem w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi (obecnie ASP im. Strzemińskiego). Teoria unizmu, której był autorem, stanowi istotny wkład w światową historię sztuki. "Wielki malarz, twórca teorii unizmu, doceniony i podziwiany przed wojną w kraju i za granicą, uwielbiany przez studentów, którzy traktują go jak mistrza i +mesjasza współczesnego malarstwa+, nie cieszy się sympatią profesorów i przede wszystkim władz uczelni i Ministerstwa Kultury" - przypominają losy bohatera "Powidoków" producenci filmu. "W przeciwieństwie do lojalnych członków partii i kolegów poddających się doktrynie socrealizmu i realizujących +zadania pracy partyjnej+, Strzemiński nie zgadza się na żadne ustępstwa w sztuce. Nie pozwala, by polityka wkraczała do jego twórczości. Realizuje własną drogę artystyczną, niezgodną z oficjalnymi wytycznymi PZPR: +właściwy tor w sztuce to opisywać historyczny wysiłek narodu pod kierownictwem partii oraz istotę socjalistycznych przeobrażeń społecznych i cywilizacyjnych+" - przypominają twórcy. Taka postawa sprowadza na Strzemińskiego szykany - aż do relegowania z uczelni. Strzemiński zostaje wykreślony ze Związku Artystów Plastyków. Władza postanawia zniszczyć artystę i konsekwentnie swój plan realizuje. "Smoleńsk", "Wołyń" i "Powidoki" to trzy najbardziej oczekiwane premiery. Nowy rok w polskich kinach otworzy "Słaba płeć?", komedia Krzysztofa Langa, która wejdzie na ekrany 1 stycznia. W obsadzie są Olga Bołądź, Piotr Adamczyk i Piotr Głowacki. Za zdjęcia odpowiada brytyjski operator Michael Coulter. Bohaterka, Zośka, zaczyna robić karierę w Warszawie, następnie zostaje brutalnie wybudzona z "korpo-snu" i w końcu zmienia swoje życie, na lepsze. 8 stycznia na ekrany trafi uhonorowany Nagrodą Dziennikarzy i Nagrodą Publiczności na festiwalu w Gdyni film Kingi Dębskiej "Moje córki krowy" z Agatą Kuleszą, Gabrielą Muskałą, Marianem Dziędzielem i Marcinem Dorocińskim. Bohaterkami obyczajowej komedii, utrzymanej w tonie "Czułych słówek", są siostry, które, postawione w sytuacji krytycznej, mimo wzajemnej niechęci muszą działać razem. "Będzie zabójstwo. I ja w nim będę brał udział. A mówię ci to tylko dlatego, że mi tego nie udowodnisz" - te słowa wypowiada grany przez Bogusława Lindę gangster w nowym filmie Patryka Vegi. "Pitbulla. Nowe porządki" oglądać można będzie od 22 stycznia. To kontynuacja serialu Vegi "Pitbull", który emitowano w TVP w latach 2005-2008 i w którym główną rolę policjanta "Despero" grał Marcin Dorociński. Tym razem głównym bohaterem jest niepokorny Dariusz Wolkowski, pseud. "Majami", grany przez Piotra Stramowskiego. Akcja kinowego filmu toczy się kilka lat po akcji serialu. "Majami" trafia do komendy na Mokotowie i zaczyna rozpracowywać grupę gangsterów. Jego droga przecina się z działaniami bohaterów dawnego "Pitbulla": Gebelsa, Igora i Barszczyka. Okazuje się, że sekcja zabójstw z Pałacu Mostowskich rozpracowuje Grupę Mokotowską, zajmując się tematem odpowiedzialnego za porwania i zabójstwa "Gangu obcinaczy palców". Policjanci z obu komend zaczynają rozumieć, że mają do czynienia z najsilniejszą organizacją przestępczą w kraju. I że jeśli chcą ją rozbić, muszą ze sobą współpracować. Od 19 lutego oglądać można będzie thriller "Na granicy" z Marcinem Dorocińskim i Andrzejem Chyrą. To historia ojca i dwóch synów, którzy przyjeżdżają w Bieszczady, by ułożyć sobie relacje po niedawnej rodzinnej tragedii. Tajemniczy nieznajomy, pojawiający się w odciętej od cywilizacji górskiej bazie, wciąga bohaterów w mroczny, niebezpieczny świat przestępczego pogranicza. Reżyserem filmu jest Wojciech Kasperski, a autorem zdjęć Łukasz Żal. 19 lutego do kin wejdzie również "Sprawiedliwy", debiut reżyserski Michała Szczerbica (scenarzysty "Róży" Smarzowskiego), oparta na faktach opowieść o polskich rodzinach gotowych zaryzykować wszystko, by nieść pomoc żydowskiej dziewczynce. W "Sprawiedliwym" zagrali Jan Wieczorkowski, Maja Komorowska, Beata Tyszkiewicz i Olgierd Łukaszewicz. 4 marca na ekrany trafi "Historia Roja", film zrealizowany w hołdzie Żołnierzom Wyklętym, inspirowany losami Mieczysława Dziemieszkiewicza ps. Rój. Rolę tytułową gra Krzysztof Zalewski-Brejdygant. Mieczysław Dziemieszkiewicz (1925-1951), żołnierz NSZ i Narodowego Zjednoczenia Wojskowego, jako dwudziestolatek, tuż przed końcem wojny, dołączył do oddziału partyzanckiego. Po śmierci brata zabitego przez sowietów poprzysiągł komunistom zemstę. Działając w podziemiu antykomunistycznym, stanął na czele oddziału, który przeprowadzał akcje przeciwko władzom, uwalniał z aresztów więźniów politycznych i wykonywał wyroki na współpracujących z komunistami. Historia "Roja" zakończyła się w 1951 r., gdy poniósł śmierć w obławie przeprowadzonej przez oddziały wojska i milicji. W czasie II wojny toczy się akcja "Letniego przesilenia" (reż. Michał Rogalski), gdzie wystąpili Filip Piotrowicz, Jonas Nay, Bartłomiej Topa, Agnieszka Krukówna, Krzysztof Czeczot i Andre Hennicke. Premiera zapowiadana jest na wiosnę. Bohaterowie, Romek i Guido, mają po 17 lat i życie przed sobą. Chcą słuchać muzyki, umawiać się z dziewczynami. Gdyby nie okoliczności, mogliby być przyjaciółmi. Niestety - spotykają się podczas wojny, w 1943 r. Guido służy w oddziale niemieckiej żandarmerii na polskiej prowincji. W wolnych chwilach słucha zakazanych anglojęzycznych rozgłośni radiowych, nadających jazz. Romek tymczasem pracuje jako pomocnik maszynisty, który transportuje puste wagony kolejowe z rampy pobliskiego obozu koncentracyjnego. Pewnego dnia Romek kradnie porzuconą na torach walizkę. Są w niej płyty i patefon. Chłopak chce zaimponować koleżance i puszcza jej muzykę. Słyszy to przechodzący nieopodal Guido. Niemiec wchodzi do mieszkania przerażonego Romka. Obaj zmuszeni będą podjąć decyzje, które zupełnie zmienią ich życie. Wiosną odbędzie się też premiera filmu o zakonnicach "Niewinne" z Agatą Kuleszą, Agatą Buzek, Joanną Kulig i Anną Próchniak w obsadzie. Za realizację odpowiada francuska reżyserka Anne Fontaine, autorka filmów "Coco Chanel" z Audrey Tautou i "Idealne matki" z Naomi Watts i Robin Wright. Scenariusz "Niewinnych" inspirowany jest w dużym stopniu prawdziwymi wydarzeniami. Akcja toczy się na przełomie 1945 i 1946 r., po tym jak - w latach 1944-1945 - do Polski wkroczyła Armia Czerwona. Francuski Czerwony Krzyż angażuje się w akcję repatriacji. Francuscy lekarze pracują w utworzonym na terenie Polski szpitalu, zajmując się rodakami, którzy mają być odesłani do Francji. Pewnego dnia w szpitalu pojawia się siostra Teresa z pobliskiego klasztoru benedyktynek. Błaga o pomoc dla umierającej kobiety. Jedna z lekarek jedzie do klasztoru. Okazuje się, że jej pacjentką ma być zakonnica w ciąży. Lekarka zaczyna interesować się tym, co w ostatnim czasie działo się w klasztorze. Karolinę Gruszkę jako Marię Skłodowską-Curie można będzie oglądać w kinach od 30 września. Opowiadający o życiu noblistki dramat "Maria Curie" - wspólną produkcję Polski, Niemiec, Francji i Belgii - wyreżyserowała Francuzka Marie Noelle. Oprócz Gruszki, na ekranie pojawią się Izabela Kuna - w roli Bronisławy Skłodowskiej, siostry noblistki, Piotr Głowacki jako Albert Einstein oraz Daniel Olbrychski jako Emile Amagat, zagorzały przeciwnik Marii. Inny film biograficzny - "Ostatnia rodzina" o rodzinie Beksińskich - wejdzie na ekrany 7 października. O prawie trzech dekadach z życia Zdzisława Beksińskiego i jego żony Zofii oraz o relacjach artysty z synem, dziennikarzem muzycznym Tomaszem, opowie reżyser Jan P. Matuszyński. Zdzisława zagrał Andrzej Seweryn, Tomasza - Dawid Ogrodnik. Zdzisław Beksiński urodził się w 1929 r. w Sanoku. W 1977 r. przeprowadził się do Warszawy. Początkowo zajmował się fotografią i rysunkiem, potem malarstwem i rzeźbą. W 2005 r. został zamordowany w mieszkaniu na warszawskim Mokotowie. Syn artysty, Tomasz Beksiński, prowadził audycje w Polskim Radio. Tłumaczył listy dialogowe do filmów, o Jamesie Bondzie. W 1999 r. popełnił samobójstwo. Janusza Gajosa, Roberta Więckiewicza i Ireneusza Czopa publiczność zobaczy w thrillerze "Konwój" (reż. Maciej Żak; od 4 listopada). Gajos wciela się w dyrektora aresztu śledczego, w którym dochodzi do zabójstwa więźnia. Na przesłuchanie wezwany zostaje jeden z uczestników konwoju sprzed dwóch lat, o którego przebiegu nikt nie chciał opowiadać, a który może mieć coś wspólnego z popełnioną zbrodnią. Konwój transportował przestępcę oskarżonego o zamordowanie funkcjonariuszy służby więziennej i ich rodzin. Uznany za niepoczytalnego, więzień został skierowany do szpitala psychiatrycznego. O "młodej kobiecie zagubionej we współczesnym świecie" opowie Katarzyna Rosłaniec, reżyserka "Galerianek" i "Baby Blues". Bohaterka jej nowego filmu, "Szatan kazał tańczyć" (data premiery w trakcie ustalania), Karolina - grana przez Magdalenę Berus - żyje szybko i intensywnie, pragnąc doświadczać wszystkiego ze zdwojoną siłą. Jest artystką. Wydała powieść, współczesną wersję "Lolity". Dziewczyna wiedzie nihilistyczny tryb życia, spędzając czas na podróżach, romansach i imprezach. Jej życie wypełnia pustka, której nie są w stanie pokonać ani narkotyki, ani seks. Świat Karoliny, pozostającej w cieniu matki, która nie radzi sobie z przemijaniem, oraz atrakcyjniejszej siostry, Matyldy, stopniowo się rozpada. Oprócz Berus, w obsadzie filmu są Danuta Stenka, Łukasz Simlat i Jacek Poniedziałek. W 2016 r. do kin wejść mają też komedia "Planeta singli" (reż. Mitja Okorn; z Maciejem Stuhrem; 5 lutego), musical "#WszystkoGra" (w reż. Agnieszki Glińskiej, ze zdjęciami Pawła Edelmana, choreografią Agustina Egurroli i Kingą Preis, Stanisławą Celińską, Elizą Rycembel w obsadzie; w pierwszej połowie roku), "Kobiety bez wstydu" (reż. Witold Orzechowski, w obsadzie Anna Dereszowska; 6 maja), "Prosta historia o morderstwie" (thriller w reż. Arkadiusza Jakubika, w obsadzie Andrzej Chyra, Kinga Preis, Eryk Lubos, Ireneusz Czop), thriller "Hel" (reż. Katia Priwieziencew i Paweł Tarasiewicz, w obsadzie Marcin Kowalczyk), "Nowy świat" (w reż. Elżbiety Benkowskiej, Łukasza Ostalskiego i Michała Wawrzeckiego).(PAP) jp/ agz/
Everest - Official Trailer (HD) Fani filmów na faktach, a jednocześnie produkcji trzymających od samego początku w napięciu, powinni koniecznie zobaczyć "Everest". Film opowiada o dwóch ekipach, które wyruszyły na zdobycie najwyższego szczytu świata. Mount Everest lub Czomolungma to marzenie i cel każdego himalaisty.
FilmPhilomena20131 godz. 34 min. {"rate": {"id":"668214","linkUrl":"/film/Tajemnica+Filomeny-2013-668214","alt":"Tajemnica Filomeny","imgUrl":" po zajściu w nieślubną ciążę zostaje zmuszona żyć za murami klasztoru. Po latach poszukuje syna, którego siostry zakonne oddały do adopcji. Więcej Mniej {"tv":"/film/Tajemnica+Filomeny-2013-668214/tv","cinema":"/film/Tajemnica+Filomeny-2013-668214/showtimes/_cityName_"} {"userName":"$ syn i złe zakonnice","link":"/reviews/recenzja-filmu-Tajemnica+Filomeny-14678","more":"Przeczytaj recenzję Filmwebu"} {"linkA":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeA","linkB":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeB"} Filomena Lee (Judi Dench) jest prostą, religijną Irlandką. Jako młoda dziewczyna zaszła w ciążę i zhańbiona została odesłana do klasztoru. Tam urodziła dziecko, które zakonnice oddały do adopcji. 50 lat później Filomena postanawia odnaleźć syna. Pomaga jej Martin Sixsmith (Steve Coogan) – błyskotliwy dziennikarz polityczny, zainteresowany kontrowersyjnym film dzieje się w roku 2004, czerwona Mazda MX-5, którą Pete Olsen zajeżdża pod dom, to model z roku postać grana przez Coogana trzyma zdjęcie syna Filomeny, kamera pokazuje zbliżenie na zdjęcie. Widzimy wówczas na nim kciuk Filomeny z wcześniejszego ujęcia, a nie kciuk do filmu nakręcono w Poolesville i Potomac (Maryland, USA), Londynie (Anglia, Wielka Brytania) oraz w Irlandii. Gdy zza welonu filmowej tajemnicy dochodzą do nas nowe kontrasty i odcienie, które służą w swej istocie budowaniu nowej perspektywy w postrzeganiu religii, nikt z nas nie chce iść na kompromisy. Pielęgnowane przez lata poglądy każą nam zająć jednoznaczne stanowisko, w myśl biblijnej zasady: "tak, tak, nie, nie". Jestem więc ja, który posiadłem ... więcejzdaniem społeczności pomocna w: 81%Pamiętam jeszcze radosne emocje, które towarzyszyły mi, kiedy dowiedziałam się, że Stephen Frears i Judi Dench spotkają się ponownie na planie, aby tym razem rozwikłać "Tajemnicę Filomeny". "Pani Henderson", w którym Dench stworzyła tytułową wzorową kreację właścicielki dość nieprzyzwoitego teatru, została wprowadzona do kina prawie dwa lata po ... więcejzdaniem społeczności pomocna w: 78% Z jednej strony bardzo się cieszę, za każdym razem gdy oglądam filmy demaskujące zbrodnie katolickich duchownych - zło ujawnione zawsze powinno być demaskowane bez owijania w bawełnę, niezależnie od tego jakie "święte krowy" się go dopuściły. Z drugiej strony odczuwam dużą ... więcej Film genialny ukazujacy chociaz promil bandyckiej dzialalnosci sekty Moze kiedys powstanie ich wiecej a moze kiedys nawet w naszym kraju Mam nadzieje ze chociaz kilku osobom ... więcej Film przeszedł moje oczekiwania! Historia opowiedziana w filmie daje wiele do myślenia - tym bardziej, że film jest oparty na autentycznych faktach. Od początku do końca ogląda się go z zapartym tchem. Szczerze polecam!!! Bardzo ciepły film,który udowadnia że nie trzeba wielkich pieniędzy by zrobić dobre trzeba wspomnieć o rewelacyjnej Judi Dench i bardzo dobrym Stevie Cooganie Muszę powiedzieć, że film przeszedł moje najśmielsze oczekiwania... Jest GENIALNY! Bardzo ciepły, wzruszający i zmuszający do myślenia. W grze Judi Dench nie ma ani jednej fałszywej nuty, emanuje z niej same ciepło i prawda. Wciąż przechodzą mnie dreszcze kiedy pomyślę sobie, że film jest oparty na ... więcej
Wśród wielu nieudanych produkcji znajdują się jednak genialne realizacje, niesamowite filmy i doskonałe ukazania prawdziwych historii. Oto nasze TOP 13! Filmy oparte na faktach sensacyjne i
Kino religijne narodziło się wraz z uruchomieniem kinematografu. Już Louis Lumiere w 1897 roku nakręcił bowiem La Passion (Życie i mękę Chrystusa). Gatunek ten w niemej epoce filmu zyskał swojego wielkiego mistrza, którym był Cecil B. DeMille. Po wojnie do twórcy dołączyli kolejni reżyserzy, jak np. Franco Zefirelli czy Roger Young. Filmy religijne to obrazy, które w europejskim kręgu kulturowym opierają się na przekazach i wartościach chrześcijańskich. W obrębie kina tego nurtu można wyróżnić kilka odmian. Pierwszą z nich jest film biblijny, czyli opowiadający historie z Biblii – Starego i Nowego Testamentu. Mamy tu do czynienia ze swoistą ekranizacją starożytnych tekstów, bez szczególnych zabiegów formalnych. Filmy religijne tego rodzaju tworzyli np. DeMille, Pier Paolo Pasolini czy Martin Scorsese. Drugą odmianę kina religijnego stanowią utwory skupione na problematyce teologicznej i filozoficznej. Można tu zaliczyć niektóre filmy Luisa Bunuela czy Ingmara Bergmana. Są to dzieła rozważające tajemnicę ludzkiego bytu w kontekście metafizycznym. Inne z kolei to filmy “moralizatorskie”, koncentrujące się na etycznej stronie religii i realizowaniu jej zasad w codziennym życiu. Takie cechy można odnaleźć w kinie Krzysztofa Kieślowskiego lub Roberta Bressona. Filmy religijne w kolejnej odmianie to kino hagiograficzne, opowiadające o życiu świętych. Szczególną popularnością cieszy się w tym względzie postać świętego Franciszka, jednak niejednokrotnie przedstawia się też postaci niekoniecznie kanonizowane, ale w jakiś sposób ważne dla chrześcijan. Z tym rodzajem utworów łączą się dzieła opowiadające historie popularnych miejsc kultu, jak Fatima czy Lourdes. Do kina religijnego można też zaliczyć filmy obrazujące uobecnienie w egzystencji człowieka żywego przeżycia metafizycznego, takie jak np. Okoliczność (1974) E. Olmiego czy Uczta Babette (1987) G. Axela. Najlepsze filmy religijne 1. Dziesięcioro przykazań (The Ten Commandments, 1923) – Cecil B. DeMille Dziesięcioro przykazań Cecila B. DeMille’a – drugi film Dziesięcioro przykazań z 1923 roku to pierwszy widowiskowy film religijny. Jego reżyserem był Cecil B. DeMille, który stał się prawdziwym specjalistą od kina biblijnego. Film stanowi pierwsze ogniwo większego cyklu. Fabuła przebiega dwutorowo: w czasach Mojżesza oraz w epoce współczesnej. Dziesięcioro przykazań ukazuje egipską niewolę ludu Izraela, ucieczkę Żydów przez Morze Czerwone i wędrówkę przez pustynię w poszukiwaniu Ziemi Obiecanej. W postać Mojżesza wcielił się Theodore Roberts. W 1956 roku DeMille zrealizował również remake swojego filmu. 2. Król Królów (The King of Kings, 1927) – Cecil B. DeMille Król Królów to druga część cyklu niemych religijnych filmów DeMille’a. Film przedstawia ostatni etap publicznej działalności Jezusa, mękę i zmartwychwstanie. Rolę Chrystusa zagrał H. B. Warner. Król Królów zasłynął jako pierwszy film, w którym na ekranie pokazano w zbliżeniach twarz Mesjasza. Marię, matkę Jezusa, zagrała Dorothy Cumming. 3. Męczeństwo Joanny d’Arc (La passion de Jeanne d’Arc, 1928) – Carl Theodor Dreyer Męczeństwo Joanny d’Arc to nieme arcydzieło Carla Theodora Dreyera. Film pokazuje śmierć słynnej Francuzki, która 30 maja 1431 roku została osądzona przez Kościół i spalona na stosie. Główną rolę zagrała Renee Falconetti. Dzieło zostało pomyślane na wzór greckiej tragedii, mamy tu bowiem do czynienia z jednością miejsca, czasu i akcji, a także z tragicznym wyborem pomiędzy wiarą a pragnieniem ocalenia życia. Film jest wypowiedzią uniwersalną, Dreyer zadbał o wymazanie kolorytu epoki. Dzięki temu dzieło stanowi aktualną w każdym czasie opowieść o zwycięstwie wolności i godności, które mają wyższą cenę niż doczesne życie. 4. Golgota (1935) – Julien Duvivier Golgota to francuski wybitny film religijny, który powstał przed II wojną światową. Julien Duvivier przedstawił tu historię męki Chrystusa. Rolę Jezusa zagrał Robert Le Vigan, natomiast w Piłata wcielił się sam Jean Gabin, jeden z najdoskonalszych francuskich aktorów. Był to pierwszy film dźwiękowy, w którym przedstawiono postać Chrystusa. Jest on pokazywany głównie z dystansu, ale pojawiają się również bezpośrednie ujęcia i zbliżenia. Muzykę do filmu skomponował Jacques Ibert. 5. Pieśń o Bernadetcie (The Song of Bernadette, 1943) – Henry King Pieśń o Bernadetcie to słynny film Henry’ego Kinga ukazujący życie świętej Bernadetty Soubirous. W wieku czternastu lat dziewczynka doznała objawień Matki Bożej, a w miejscu widzeń – w Lourdes – wykopano źródło o cudownych właściwościach leczniczych. Film zdobył Złoty Glob i cztery Oscary, a jedną ze statuetek Nagrody Akademii wręczono odtwórczyni głównej roli, Jennifer Jones. W roli Maryi wystąpiła Linda Darnell. 6. Monsieur Vincent (1947) – Maurice Cloche Monsieur Vincent to francuski film religijny przedstawiający biografię świętego Wincentego a Paulo, opiekuna ubogich i założyciela kilku zgromadzeń zakonnych. Wincenty a Paulo na przełomie XVI i XVII wieku w Europie ogarniętej epidemią dżumy walczy o uznanie godności każdego człowieka. W głównego bohatera wcielił się Pierre Fresnay, odznaczony Pucharem Volpi na MFF w Wenecji. Obraz zdobył honorowego Oscara. 7. Samson i Dalila (Samson and Delilah, 1949) – Cecil B. DeMille Samson i Dalila to kolejny biblijny film Cecila B. DeMille’a. Nagrodzone dwoma Oscarami dzieło przedstawia historię wielkiego izraelskiego siłacza, którego gubi miłość do pięknej Filistynki. Przebiegła kobieta za wszelką cenę chce poznać źródło mocy męża. Niecodzienne odkrycie postanawia wykorzystać do własnych celów. W postać Samsona wcielił się Victor Mature, zaś Dalilę zagrała Hedy Lamarr. 8. Franciszek, kuglarz Boży (Francesco, giullare di Deo, 1950) – Roberto Rossellini Franciszek, kuglarz Boży to film religijny Roberto Rosselliniego zrealizowany na podstawie średniowiecznego zbioru opowiadań Kwiatki świętego Franciszka. Giovanni Bernardone, zakonnik żyjący w XIII wieku, zaczyna walczyć o moralną i religijną odnowę swoich czasów. W rolach głównych wystąpili członkowie zakonu Franciszkanów. Współtwórcą scenariusza filmu był Federico Fellini. 9. Ben Hur (1959) – William Wyler Ben Hur to amerykańska superprodukcja nagrodzona aż jedenastoma Oscarami. Film Williama Wylera opowiada o dziejach izraelskiego księcia, Judy Ben-Hura (Charlton Heston), który zostaje fałszywie posądzony o zamach na życie rzymskiego namiestnika i ukarany wygnaniem z Judei. Na pustyni mężczyzna spotyka Jezusa i pod wpływem jego nauk całkowicie odmienia swoje życie. Rzymskiego przyjaciela, a następnie wroga bohatera, Messalę zagrał Stephen Boyd, natomiast w piękną siostrę Ben-Hura, Esterę, wcieliła się Haya Harareet. 10. Szata (The Robe, 1953) – Henry Koster Szata powstała na podstawie powieści Lloyda C. Douglasa. Film przedstawia historię rzymskiego trybuna, Marcellusa Gallio (Richard Burton), który sprawuje zwierzchnictwo nad żołnierzami dokonującymi ukrzyżowania Jezusa. Po tych wydarzeniach szata Chrystusa, o którą żołdacy grają w kości, staje się własnością Marcellusa. Początkowo mężczyzna nie przywiązuje wagi do swojej zdobyczy, z czasem zaczyna się jednak coraz bardziej interesować jej mocą, a także człowiekiem, do którego należała. Film wyróżniono dwoma Oscarami i Złotym Globem. 11. Barabasz (Barabba, 1962) – Richard Fleischer Barabasz to włosko-amerykańska superproducja opowiadająca o losach żydowskiego złoczyńcy, który został uwolniony przez Piłata zamiast Jezusa. W dalszym życiu złoczyńcy nieustannie powraca zagadka tajemniczego Jezusa z Nazaretu, niezasłużenie ukrzyżowanego podczas święta Paschy. Odtwórcą tytułowej roli był Anthony filmie zagrała również włoska gwiazda, Silvana Mangano. 12. Opowieść wszech czasów (The Gratest Story Ever Told, 1965) – George Stevens Opowieść wszech czasów to historia życia Jezusa Chrystusa zupełnie odmienna pod względem formalnym od wielkich superprodukcji. Reżyser postawił bowiem na wierność ewangelicznemu przekazowi i artystyczne środki wyrazu. Wybitną kreację Chrystusa stworzył w filmie Max von Sydow. Rolę Jana Chrzciciela zagrał Charlton Heston, Piotra Gary Raymond, natomiast w postać Marii wcieliła się Janet Margolin. Film nominowano do Oscara w pięciu kategoriach. 13. Ewangelia według świętego Mateusza (Il vangelo secondo Matteo, 1964) – Pier Paolo Pasolini Ewangelia według świętego Mateusza to artystyczne dzieło Pasoliniego, w którym pojawiają się liczne nawiązania do europejskiego malarstwa oraz motywy muzyki klasycznej. Włoski reżyser ukazuje życie Jezusa od narodzin aż do męki i zmartwychwstania. Istotne w filmie jest jednak przesunięcie punktu ciężkości z religijnej wymowy filmu na jego aspekt społeczno-ideologiczny. Chrystus Pasoliniego to bowiem pierwszy w dziejach rewolucjonista, który oddaje życie za uciśniony lud. Główną rolę zagrał Hiszpan – Enrique Irazoqui. 14. Andriej Rublow (Andrey Rublyov, 1966) – Andriej Tarkowski Andriej Rublow to głośny film Andrieja Tarkowskiego. Obraz przedstawia dzieje prawosławnego świętego żyjącego w czasach średniowiecza. Rublow był mnichem i pisarzem ikon, żyjącym na terenie Rusi. Pomimo że doświadczył wojen i widział ludzkie okrucieństwo nie stracił wiary, ale umacniał ją w bliźnich. W postać Rublowa wcielił się Anatoli Solonitsyn. Film długo miał problemy z radziecką cenzurą, a jego ostateczna wersja została mocno zmodyfikowana. 15. Jezus z Nazaretu (Jesus of Nazareth, 1977) – Franco Zefirelli Jezus z Nazaretu Franco Zefirellego to jeden z najdoskonalszych portretów Chrystusa w dziejach filmu. Czteroodcinkowy miniserial wiernie pokazuje ewangeliczne dzieje Mesjasza od momentu narodzin aż do zmartwychwstania. Postać Jezusa niezwykle sugestywnie zagrał Robert Powell. Świetne kreacje stworzyli również Olivia Hussey jako Maria, Anne Brancroft jako Maria Magdalena, Christopher Plummer jako Herod czy James Mason jako Józef z Arymatei. 16. Jezus Christ Superstar (1973) – Norman Jewison Jezus Christ Superstar to ekranizacja słynnej rock-opery. Musical wykorzystuje motyw teatru w filmie: oto grupa młodych aktorów udaje się na pustynię, by przygotować inscenizację sztuki o życiu Chrystusa. Każdy z odgrywanych bohaterów musi zmierzyć się z własnymi dylematami moralnymi: Judasz z wiarą w boskość Jezusa, Maria Magdalena z miłością do niego, a sam Chrystus z lękiem przed śmiercią. Rolę Jezusa zagrał Ted Neeley, Judasza Carl Anderson, zaś Marii Magdaleny Yvonne Elliman. Film zdobył sześć dominacji do Złotych Globów oraz do Oscara. Bohaterowie opowieści zostali wystylizowani na pokolenie hippisów. 17. Brat słońce, siostra księżyc (Fratello sole, sorella luna, 1972) – Franco Zefirelli Brat słońce, siostra księżyc to film Zefirellego o życiu świętego Franciszka z Asyżu. Francesco Bernardone, młodzieniec z dobrego i zamożnego domu, zaczyna poszukiwać sensu istnienia. Dochodzi do wniosku, że musi porzucić zbytki tego świata i zbudować nowe życie na ubóstwie i maksymalnym zjednoczeniu z naturą. Jako święty Franciszek wystąpił Graham Faulkner. Film był nominowany do Oscara oraz nagrody BAFTA. Zdobył również statuetkę Donatello. 18. Z dalekiego kraju (1981) – Krzysztof Zanussi Z dalekiego kraju to nagrodzony na MFF w Wenecji film Krzysztofa Zanussiego o życiu Karola Wojtyły, późniejszego papieża Jana Pawła II. Obraz stanowi jednocześnie panoramę przemian społeczno-politycznych w Polsce po II wojnie światowej. W Karola Wojtyłę wcielił się Cezary Morawski. Zdjęcia do filmu wykonał Sławomir Idziak, a muzykę skomponował Wojciech Kilar. 19. Misja (The Mission, 1986) – Roland Joffe Misja to słynny film Rolanda Joffe z piękną muzyką Ennio Morricone. Akcja filmu rozgrywa się w XVIII wieku w dżungli Ameryki Południowej, na terenie hiszpańskiej kolonii, gdzie Jezuita (Jeremy Irons) i nawrócony handlarz niewolników (Robert De Niro) budują misję dla Indian Guarani. Kiedy władzę nad kolonią przejmują Portugalczycy, misja ma zostać zlikwidowana. Niespodziewanie Jezuici wraz z miejscową ludnością postanawiają walczyć o ocalenie misji. Film obsypano prestiżowymi nagrodami, takimi jak Złota Palma w Cannes, Oscar, dwa Złote Globy czy kilka nagród BAFTA. 20. Teresa (1986) – Alain Cavelier Teresa w reżyserii Caveliera to francuski film religijny przedstawiający biografię świętej Teresy z Lisieux, doktora Kościoła katolickiego. Dziewczyna w wieku piętnastu lat udaje się z pielgrzymką do Rzymu, gdzie prosi ojca świętego o możliwość wstąpienia do klasztoru Karmelitanek. W zakonie przebywają już dwie jej starsze siostry. Teresa uzyskuje zgodę na rozpoczęcie nowicjatu. Film nagrodzono sześcioma Cezarami. 21. Zabić księdza (To Kill a Priest, 1988) – Agnieszka Holland Zabić księdza to film Agnieszki Holland o patriotycznej działalności księdza Jerzego Popiełuszki i dokonanym na nim bestialskim morderstwie. Stefan (Ed Harris) jest oficerem śledczym SB, który śledzi niebezpiecznego z punktu widzenia władzy duchownego. Z czasem służbowe zadanie przeradza się w osobistą obsesję funkcjonariusza, który zaczyna odczuwać autentyczną nienawiść do księdza i nie waha się przed niczym, żeby osiągnąć swój cel. W roli Popiełuszki wystąpił Christopher Lambert. 22. Życie za życie (1991) – Krzysztof Zanussi Życie za życie to film Krzysztofa Zanussiego opowiadający o działalności i męczeńskiej śmierci ojca Maksymiliana Kolbe, który zmarł w niemieckim obozie zagłady w Oświęcimiu w 1941 roku. Historię świętego poznajemy przez pryzmat losów innego bohatera, Jana Tytza, więźnia, którego ucieczka ściągnęła na innych towarzyszy straszliwą karę: 10 mężczyzn zostało skazanych na śmierć głodową. Ojciec Kolbe dobrowolnie zastąpił jednego ze wskazanych przez Niemców ludzi i oddał za niego życie. W roli świętego wystąpił Edward Żentara. 23. Faustyna (1994) – Jerzy Łukaszewicz Faustyna to film przedstawiający losy słynnej krakowskiej świętej, mistyczki, która w latach 30. XX wieku doświadczyła objawień Jezusa Chrystusa. Na podstawie wizji Faustyny Kowalskiej powstał obraz z podpisem „Jezu, ufam Tobie”, a w miejscu cudownych wydarzeń, w krakowskich Łagiewnikach, wybudowano Sanktuarium Bożego Miłosierdzia. Świetną kreację polskiej mistyczki stworzyła w filmie Łukaszewicza Dorota Segda. Autorem pięknej muzyki do filmu był zaś Wojciech Kilar. 24. Józef (Joseph, 1995) – Roger Young Józef to film biblijny w reżyserii Rogera Younga, znanego autora kina religijnego. Obraz przedstawia historię Józefa, najmłodszego syna Jakuba (martin Landau), sprzedanego na targu niewolników przez własnych braci. Żydowski młodzieniec trafia do domu Potifara (Ben Kingsley). W roli Józefa wystąpił Paul Mercurio, w żonę faraona wcieliła się zaś Monica Bellucci. 25. Jezus (1999) – Roger Young Jezus to kolejny film religijny Rogera Younga. Prezentuje historię życia i śmierci Jezusa Chrystusa. Postać Mesjasza została ukazana w sposób niezwykle ludzki, choć nie zawsze całkowicie wierny Ewangelii. W roli Jezusa wystąpił Jeremy Sisto, ponadto w filmie wzięli udział Jacqueline Bisset, Debra Messing, David O’Hara czy Gary Oldman. Miniserial Younga nominowano do nagrody Emmy. 26. Prymas. Trzy lata z tysiąclecia (2000) – Teresa Kotlarczyk Prymas przedstawia losy kardynała Stefana Wyszyńskiego, prymasa Polski, który w w latach 1953 – 1956 był więziony przez komunistyczne władze ze względu na oficjalne potępienie przez duchownego poczynań socjalistycznego rządu. Pomimo usilnych prób złamania postawy prymasa, ten oparł się prowokacjom. W roli Wyszyńskiego wystąpił Andrzej Seweryn. Ponadto w filmie udział wzięli Zbigniew Zamachowski, Jerzy Trela czy Maja Ostaszewska. 27. Dar Bożego Miłosierdzia (2003) – Katarzyna Kotula Dar Bożego Miłosierdzia to film dokumentalny o siostrze Faustynie Kowalskiej, świętej Kościoła katolickiego. W roli narratorów wystąpili Dorota Segda i Artur Dziurman. Życie świętej zostało ukazane na tle ogólnych problemów wiary, przed jakimi stoi współczesny katolik. 28. Pasja (The Passion of the Chriest, 2004) – Mel Gibson Pasja Mela Gibsona to jeden z najgłośniejszych filmów religijnych w historii kina. Niezwykle sugestywna wizja ostatnich godzin życia Jezusa i jego męki powstała na podstawie widzeń błogosławionej Anny Katarzyny Emmerich. W roli Chrystusa wystąpił Jim Caviezel. Maryję zagrała Maia Morgenstern, Marię Magdalenę Monica Belucci, Judasza Luca Lionello, zaś Piotra Apostoła Francesco De Vto. Film operuje realistycznymi środkami wyrazu i wywiera silny wpływ na wrażliwość widza. Pasja zdobyła trzy nominacje do Oscara. 29. Lourdes (2009) – Jessica Hausner Lourdes Jessiki Hausner to głośny film prezentowany na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji. Dramat przedstawia uzdrowienie kobiety chorującej na stwardnienie rozsiane. Christine, choć niewierząca, bierze udział w pielgrzymce do Lourdes. Niespodziewanie w miejscu, gdzie święta Bernadetta doznała objawień, bohaterka odzyskuje władzę w nogach. Nie wiadomo jednak, czy wydarza się cud, czy też jest to jedynie chwilowa poprawa zdrowia. 30. Noe: wybrany przez Boga (Noah, 2014) – Darren Aronofsky Noe Darrena Aronofksky’ego to, jak wszystkie filmy tego reżysera, wielkie widowisko. Biblijna historia człowieka, który jako jedyny z ludzi zostaje wybrany przez Boga, by ocaleć z wielkiego potopu i dać początek nowemu życiu na ziemi, została przedstawiona w świeży i fascynujący sposób. Portret Noego, w którego wcielił się Russel Crowe, jest skomplikowany i nieoczywisty. A wybory, przed którymi staje, czynią go bohaterem tragicznym. Udostępnij “Najlepsze filmy religijne. Top 30 filmów, które warto obejrzeć” swoim znajomym.
Filmy survivalowe to nie tylko oparte na faktach dramaty, ale także horrory z potworami nie z tego świata. Przykładem takiego filmu jest "Ciche miejsce" – wyreżyserowana przez Johna Krasinskiego opowieść o rodzinie, która walczy o przetrwanie w świecie zdominowanym przez krwiożercze stworzenia o super czułym słuchu.
Dokument "Wykorzystywanie seksualne zakonnic przez księży i inne nadużycia" pokazuje bolesne świadectwa ofiar, bezradność i tuszowanie. Odniosła się do niego Konferencja Episkopatu Francji oraz Konferencja Francuskich Zakonników i Zakonnic. W oświadczeniu wydanym po transmisji dokumentu wyemitowanego przez francusko-niemiecką stację Arte, Konferencja Episkopatu Francji (CEF) razem z Konferencją Francuskich Zakonników i Zakonnic (Corref) łączy się "w głębokim oburzeniu, smutku i gniewie (...) i kieruje przede wszystkim w stronę zakonników i zakonnic, ofiar tych nadużyć, swoje myśli i modlitwy". "Wszyscy biskupi we Francji pragną udzielić im wsparcia" - czytamy w oświadczeniu. "Walka z nadużyciami seksualnymi jakiegokolwiek typu w Kościele jest teraz naszym priorytetowym zadaniem, które wszyscy powinni podjąć z pełną odpowiedzialnością. To jest przesłanie, które Przewodniczący Konferencji Episkopatów całego świata podjęli niedawno w Rzymie podczas spotkania na temat ochrony nieletnich zwołanego przez Papieża Franciszka. Z tym przekonaniem CEF i Corref kontynuują swoje wysiłki aby przyjąć i wysłuchać ofiary, a razem z nimi, kontynuować walkę przeciw jakimkolwiek nadużyciom w Kościele: nadużyciom władzy, nadużyciom sumienia, nadużyciom seksualnym". Słowa, których używa CEF są słowami Papieża Franciszka z Jego Listu do ludu Bożego opublikowanego latem. W innym oświadczeniu Corref (Konferencja Zakonów), pisze, że ten "film dokumentalny jest wstrząsający i to, co przedstawia, jest trudne do zniesienia. Pokazywane tam: przestępczość, kłamstwa, zdrady, zaprzeczenia, perwersje i kryminalne postępowanie, które nie zostało ukarane, jest nie do przyjęcia". "Wróg jest w środku" - podkreśla Konferencja, idąc za głosem uwag wygłoszonych 21 lutego w Watykanie przez Kardynała Salazara Gomeza, arcybiskupa Bogoty, w czasie spotkania na temat ochrony nieletnich. Film dokumentalny pokazuje niektóre przyczyny tych manipulacji, a w konsekwencji, uległość ofiar, jak podkreśla Corref, uznając, że we Francji świadomość, jeśli chodzi o te zjawiska przychodzi zbyt późno. Przyczyny tych zachowań, o których mówi film to: absolutyzacja osoby kapłana, degradujący sposób rozumienia posłuszeństwa, głęboko zakorzeniony mechanizm oszustwa i traktowanie osób, szczególnie kobiet, tak, jak by były przedmiotami, także i wtedy gdy zachodzą w ciążę. W dokumencie zostały pokazane też przyczyny pochodzące z zewnątrz jak: nędza sióstr i wspólnot, braki, niepewność, które "mogą prowadzić do prawdziwego i rzeczywistego zawierania transakcji seksualnych, w których uczestniczą też i przełożeni". "Nawet jeśli wiele tych, które kierują międzynarodowymi instytutami zakonnymi żeńskimi, starają się chronić swoje siostry, szczególnie na tym czy innym kontynencie, praca dziennikarzy śledczych z Arte jest wezwaniem do uznania jak wiele pozostaje jeszcze do zrobienia" - uznała Konferencja. "Trzeba zacząć, jak w przypadku przestępstwa pedofilii, od położenia kresu bezkarności winnych nadużyć i ich wspólników czynnych czy biernych, aż do likwidacji perwersyjnych związków między nadużyciem władzy, nadużyciami o charakterze duchowym i przemocą seksualną". Corref dostrzega w tym dokumencie "okno nadziei" dzięki "zakonnikom i zakonnicom oraz świeckim, którzy podnoszą głos z wielką odwagą w Rzymie, w Quebec, w Stanach Zjednoczonych, w Afryce i wszędzie gdzie mogą przeciw tym niemożliwym do zniesienia czynom kryminalnym i towarzyszą ofiarom tych czynów". "Corref ze swej strony zaangażowała się już w walce przeciw wszelkim nadużyciom" i jest całkowicie zdecydowana "udzielać wsparcia ofiarom, pomocy Instytutom i odpowiedzialnym, aby mogli zrobić wszystko, co możliwe jeśli chodzi o ochronę swych członków i podawanie do wiadomości publicznej faktów". Międzynarodowa Unia Przełożonych Generalnych w Rzymie ponadto wyraziła "bardzo jasno swą pozycję prosząc, aby wszystkie siostry, które były ofiarami nadużyć, mogły mówić o tym bez lęku, wiedząc, że zostaną wysłuchane, otrzymają pomoc i będą chronione". Deklaracja Konferencji Zakonników i Zakonnic Francji kończy się okrzykiem bólu ale też obietnicą zaangażowania: "Tam gdzie my, liderzy Kościoła, w imię Chrystusa Sługi, zaangażowaliśmy się w ochronę dzieci i osób podatnych na zranienie, w obronie sumienia, godności, wolności i nadziei tych, którzy z zaufaniem przychodzą do życia zakonnego, zawiedliśmy (zbankrutowaliśmy) w sposób poważny i kolektywny. Jest to nieszczęście i nie można tego usprawiedliwić. Dzisiaj to my musimy wziąć na siebie tę winę, odpowiedzialność za zniszczone życia i zaangażować się tutaj i wszędzie, gdzie to możliwe, aby nie mogło to być utrwalane i kontynuowane. Zaangażowanie wszystkich w Kościele i pomoc ekspertów zewnętrznych są zasadnicze".
1 Filmy o pieskach animowane. 1.1 „Zakochany kundel”. 1.2 „Psi Patrol: Film”. 1.3 „Odlot”. 1.4 „101 dalmatyńczyków”. 1.5 „Wyspa psów”. 1.6 „Piorun”. 2 Filmy o pieskach oparte na faktach „Mój przyjaciel Hachiko”. 3 Filmy o pieskach na podstawie książek.
Istnieją na świecie filmy, po obejrzeniu których Tinto Brass zaczerwieniłby się ze wstydu, Krzysztof Zanussi przeszedłby na islam, a Sasha Grey zajęłaby miejsce w kolejce do spowiedzi. Zalegające w rupieciarni światowego kina tytuły spod znaku nunsploitation zwracają uwagę imponującym nagromadzeniem kiczu, przemocy i perwersji – Piotr Czerkawski Odziane w habity bohaterki tych filmów nie przypominają skromnych sióstr miłosierdzia. Wyuzdane i krwiożercze zakonnice odkrywają erotyczny wymiar samobiczowania, lubią przyjmować do ust coś zupełnie innego niż hostię, a za Madonną z chęcią powtórzyłyby, że „gdy klęczą, to bynajmniej nie po to, żeby się modlić”. Zamiast brać udział w codziennej mszy, bohaterki nunsploitation uczestniczą w jednym wielkim balu u Szatana. Filmy o bezpruderyjnych zakonnicach dają widzom możliwość, by urzeczywistnić swoje fantazje i tylnymi drzwiami dostać się na tę niepowtarzalną imprezę. Co ciekawe, dziś trudno oprzeć się wrażeniu, że prawdziwa orgia dawno dobiegła końca. Jesteśmy bardziej pruderyjni i zachowawczy niż kiedyś? Coś w tym jest, przynajmniej na ekranie. Współczesne filmy o trudach zakonnego życia przypominają raczej poważne dramaty społeczne w rodzaju wchodzącego właśnie na nasze ekrany „Za wzgórzami” Cristiana Mungiu. W filmie niedawnego zdobywcy Złotej Palmy odnajdziemy jednak scenę, w której charyzmatyczny kaznodzieja bije opętaną przez szatana mniszkę za pomocą krucyfiksu. Pokuta godna najlepszych tradycji nunsploitation . W łóżku z szatanem Choć od czasu do czasu kolejni filmowi nekromanci próbują wskrzesić dawną tradycję, czasy świetności nunsploitation przypadają bez wątpienia na lata 70. Prawdziwy wysyp filmów o rozerotyzowanych zakonnicach stanowił zapewne jedno z dobrodziejstw rewolucji seksualnej. Niektórzy odbiorcy nurtu doszukują się prehistorii gatunku w szwedzko-duńskich „Czarow- nicach” z 1922 roku, a nawet w – nastawionych na ostrą krytykę Kościoła – pismach Denisa Diderota i markiza de Sade. Znacznie bardziej niż poważna dyskusja o opresyjnym charakterze religii katolickiej dla kolejnych twórców kina nunsploitation liczyła się jednak satysfakcja z naruszania obyczajowego tabu. W zamian za oferowanie widzom zakazanego owocu reżyserzy i producenci spodziewali się pokaźnych zysków. Właśnie dlatego filmy należące do nurtu powstawały w ekspresowym tempie i przy minimalnych nakładach finansowych. W taśmowej produkcji nunsploitation wyspecjalizowali się twórcy z Hiszpanii, Meksyku oraz Japonii. Zdecydowanie najwięcej wyznawców filmów o perwersyjnych mniszkach udało się jednak pozyskać w słonecznej Italii. Kino nunsploitation bardzo szybko wypracowało wzorzec fabularny, który podlegał później tylko nieznacznym modyfikacjom. Wyobrażenie o charakterze filmów przynoszą już same tytuły: „Zakonnica i diabeł”, „Szkoła świętej bestii” czy „Hańba siostry Lucii”. Bohaterkami kolejnych filmów należących do nurtu stawały się seksowne młode zakonnice. Targane wątpliwościami i wodzone na pokuszenie dawały się w końcu opętać diabłu, który zmuszał je do wykonywania coraz bardziej wstydliwych czynności. Chleb powszedni stanowiła masturbacja, gwałty, lesbijski seks, a nawet spółkowanie z samym Szatanem. Dostrzegający ograniczenia tkwiące w schematyczności własnych fabuł reżyserzy prześcigali się w walce o widza za sprawą coraz bardziej absurdalnych pomysłów. W zależności od osobistych preferencji albo skręcali ze swoimi filmami w stronę krwawego horroru o satanistycznym opętaniu, albo coraz ostrzejszego kina erotycznego. Zdeprawowane gwiazdy Z patriotyczną dumą warto podkreślić istnienie polskiego wkładu w fenomen nunsploitation . Jednym z najsłynniejszych filmów nurtu pozostaje „Za murami klasztoru” wyreżyserowany we Włoszech przez nieocenionego Waleriana Borowczyka. Polski twórca – zainspirowany powieścią „Promenade dans Rome” Stendhala – zaoferował swoim widzom całą gamę atrakcji typowych dla konwencji. Za murami klasz- toru siostrzyczki piszą do siebie miłosne lis- ty, handlują pornograficznymi obrazkami, a wreszcie nie skąpią swoich wdzięków okolicznym mężczyznom z parobkiem i rzeźnikiem na czele. Wśród niezwykle podobnych do siebie filmów największą uwagę przyciągają dziś te, które mogą pochwalić się udziałem znanych aktorek lub są w stanie uruchomić popkulturowe skojarzenia. W nawiązującym do poetyki nunsploitation horrorze „To the Devil a Daughter” pierwsze kroki w branży stawiała młodziutka Nastassja Kinski. Początkująca aktorka zagrała ponętną dziewczynę, która wpada w szpony okultystycznej sekty. Kinski pokazała na ekranie wszystkie swe wdzięki i odbyła obowiązkową kopulację z diabłem. Po takim chrzcie aktorka była już w pełni gotowa, by zdeprawować się do reszty na planie „Tess” Romana Polańskiego. Na zupełnie innym etapie kariery z kinem nunsploitation związała się natomiast Anita Ekberg. Osiemnaście lat po kąpieli w fontannie di Trevi w „Słodkim życiu” Felliniego szwedzka seksbomba pojawiła się na planie „Morderczej zakonnicy”. Ekberg po raz kolejny mogła nie przejmować się aktorstwem i skupić uwagę widza na eksponowanych przez siebie erotycznych wdziękach. Jako zakonnica z problemami psychicznymi uzależnia się od morfiny, odbywa stosunki seksualne z osobami obu płci, a w napadach szału pozwala sobie na erupcje widowiskowej przemocy. Perwersyjni mistrzowie Pojawienie się muzy Felliniego na planie filmu nunsploitation zaskakuje mniej, niż mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Postaciom perwersyjnych zakonnic udawało się od czasu do czasu przeniknąć z zapomnianych filmów klasy B do arcydzieł kina artystycznego. Sam maestro Fellini wysłał w ramiona ponętnej mniszki tytułowego bohatera swojego „Casanovy”, a w kultowej scenie z „Rzymu” zaprosił widzów na groteskowy pokaz kościelnej mody. Scenę jakby żywcem wyjętą z kina nunsploitation ma w dorobku Pier Paolo Pasolini. W jednym z epizodów ‒ opartego na zbiorze nowel Boccaccia – „Dekamerona”, włoski mistrz przeniósł na ekran historię klasztornego ogrodnika, który w wolnej chwili doprowadza do erotycznego przebudzenia grupę nieśmiałych mniszek. Nawiązania do formuły nunsploitation można odnaleźć w dorobku Pedro Almódvara, a fascynację nurtem deklarują także Quentin Tarantino i Robert Rodriguez. Dzięki temu ostatniemu ekranową procesję wyuzdanych zakonnic może zamykać bohaterka „Maczety”. Widok odzianej w ciasno opięty habit Lindsay Lohan nie pozostawia wątpliwości. Kino nunsploitation wciąż jeszcze bywa warte grzechu.
Satyryczna komedia, w której zdziwaczały szlachcic pragnący zostać najsławniejszą osobą w Polsce musi stawić czoło kłótniom w rodzinie i konfliktom z chłopami. Nieustraszona banda kurczaków łączy siły, aby ocalić swój gatunek przed nowym zagrożeniem — pobliską farmą, która szykuje coś podejrzanego. Nieustępliwa
Filmy oparte na faktach - top 15: Przerwana lekcja muzyki Jeden z moich ulubionych filmów, który widziałam zaledwie kilka razy ze względu na jego tematykę i silnie oddziałującą historię, budzącą ogromne emocje. Zdecydowanie lepszy od książki, na której został oparty, opowiada o życiu Susanny Kaysen, powieściopisarki, która przez prawie dwa lata była pacjentką szpitala psychiatrycznego. Swoje doświadczenia z tego okresu opisała w książce, która w Polsce została wydana pod tym samym tytułem co film (ang. "Girl, Interrupted"). W główną rolę wcieliła się Winona Ryder, która jest absolutnie genialna (nie tylko, zresztą, w tej roli), a partnerowała jej przecudowna Angelina Jolie, w której nie sposób się nie zakochać. "Przerwana lekcja muzyki" jest przejmująca, brutalna, smutna, odbierająca nadzieję. Ale przy tym wszystkim to jeden z najlepszych, najbardziej zapadających w pamięć filmów, jaki obejrzycie w serwisie Netflix. Persepolis Jedyna w tym zestawieniu pozycja animowana. "Persepolis" to obraz w reżyserii Marjane Satrapi i Vincenta Paronnauda, którzy wspólnie napisali także scenariusz do filmu. Produkcja oparta jest na autobiograficznej powieści graficznej autorstwa Satrapi. "Persepolis" przedstawia życie dorastającej dziewczynki, mieszkanki Iranu. Cała animacja jest czarno-biała, co ma podkreślić pokazanie przeszłości i teraźniejszości, obfitującej w wiele strasznych wydarzeń. Widzimy emocje, strach, bunt głównej bohaterki, a także brak zrozumienia dla tego, co ją otacza. Film Satrapi i Paronnauda został oskarżony o szerzenie islamofobii w zachodnim świecie, a jego dystrybucja została zakazana w Iranie. Amadeusz Słodko-gorzka opowieść o życiu prawdziwego geniusza, Wolfganga Amadeusza Mozarta, austriackiego kompozytora i wirtuoza, zaliczanego wraz z Beethovenem i Haydnem to trójki klasyków wiedeńskich. Przenosimy się do XVIII-wiecznej Austrii i poznajemy dwudziestosześcioletniego Mozarta, który przyjeżdża do Wiednia, by zaprezentować swoją twórczość. Cała historia jest retrospekcją, będącą spowiedzią człowieka, który znał Mozarta. Jest nim kompozytor Antonio Salieri. Mężczyzna całe życie zazdrościł Amadeuszowi jego powodzenia. Spekulowano nawet, że to on przyczynił się do śmierci wielkiego muzyka. W tytułowej roli wystąpił Tom Hulce, Salieri'ego zagrał F. Murray Abraham, a w żonę Mozarta, Konstancję, wcieliła się Elizabeth dostępny jest w serwisie Chili. Wszystko za życie Przejmująca historia Amerykanina, Christophera McCandlessa, który w latach 90. XX wieku postanowił zrezygnować ze wszystkich dóbr materialnych i żyć w zgodzie z naturą. McCandless wszystkie oszczędności, jakie miał, przekazał na cele charytatywne, a sam ruszył bez grosza przy duszy w daleką podróż, która jednocześnie miała być podróżą wgłąb siebie. Młody mężczyzna przybrał przydomek Alexander Supertamp, którego używał w trakcie wędrówki. Według Sumpertrampa uwolnienie się od materializmu było synonimem wolności. Podczas swojej podróży mężczyzna prowadził dziennik. Na jego podstawie Jon Krakauer, dziennikarz amerykański, napisał książkę przedstawiającą losy McCandlessa. Ta stała się inspiracją dla filmu "Wszystko za życie", w którym główną rolę zagrał Emile dostępny jest m. in. w HBO GO. Monster Straszna i gorzka opowieść o seryjnej morderczyni, która nienawidziła mężczyzn. "Monster" opowiada historię Amerykanki, Aileen Wuornos, biseksualnej zabójczyni, która została skazana na śmierć przez podanie trucizny za zabójstwo 6 mężczyzn (nie udowodniono jej siódmego zabójstwa, ale wszystko świadczyło o tym, że to Wuornos była sprawczynią). W filmie "Monster" główną rolę gra Charlize Theron, która została poddana spektakularnej metamorfozie. Theron za tę rolę dostała Oscara. W filmie aktorce partneruje Christina Ricci, która wciela się w postać Selby Wall, filmowej partnerki Wuornos. Kapitalna historia, która jednocześnie przeraża i wzrusza. Kino, którego nie wypada nie znać. Chaplin Świetna rola Roberta Downeya Jr. i jednocześnie wspaniały film o największym komiku wszech czasów. Film "Chaplin" to historia legendy kina, która opowiada o swoim życiu, karierze, związkach w trakcie przygotowywania autobiografii. Produkcja w reżyserii Richarda Attenborougha to wzruszający obraz, podczas oglądania którego zarówno śmiejemy się, jak i skłonni jesteśmy ronić łzy. Oprócz Downeya Jr. na ekranie zobaczymy Geraldine Chaplin czy Anthony'ego Hopkinsa. My, dzieci z dworca ZOO Produkcja, która powstała na podstawie książki powstałej z rozmów Kaia Hermanna i Horsta Riecka, dziennikarzy niemieckiego "Sterna" z Christiane Felscherinow, nastoletnią Niemką, która w latach 70. stała się jedną z ofiar heroiny. Film, jak i publikacja, której narratorką jest Christiane, opowiada o jej dojrzewaniu, fascynacji muzyką, nowym towarzystwem, z którym znajomość doprowadziła ją do życia na ulicy, na osławionym dworcu ZOO w Berlinie. "My, dzieci z dworca ZOO" to wstrząsająca i smutna historia dziewczyny z Berlina Zachodniego, ukazująca tło społeczne ówczesnych Niemiec. W filmie w główną rolę, Christiane F., wcieliła się Natja Brunckhorst. Nietykalni Zabawna i jednocześnie wzruszający francuski komediodramat w reżyserii Oliviera Nakache’a i Érica Toledana. W filmie w główne role wcielają się François Cluzet i Omar Sy. Film jest historią sparaliżowanego milionera, Philippe, który zatrudnia do opieki młodego chłopaka z przedmieścia, Drissa. Ten właśnie wyszedł z więzienia. "Nietykalni" to opowieść o wielkiej przyjaźni, która początkowo wydaje się niemożliwa. Flm stał się ogromnym sukcesem zarówno we Francji jak i na świecie. Koniecznie!Film dostępny jest m. in. w serwisach Raukuten i Cineman Bogowie Nie jedyny polski obraz w tym zestawieniu, który śmiało może konkurować ze światowymi produkcjami i który bardzo pozytywnie został oceniony przez zagraniczne media. "Bogowie" to opowieść o słynnym Zbigniewie Relidze, polskim kardiochirurgu. Produkcja skupia się na dorosłym życiu Religii i na dokonanych przez niego przeszczepach serca. W listopadzie 1985 roku zespół lekarzy pod jego kierownictwem jako pierwszy w Polsce przeprowadził udaną operację przeszczepu serca. "Bogowie" to świetna historia, która porusza serca i umysły. Na uwagę zasługuje genialna rola Tomasza Kota, który wcielił się w głównego bohatera dostępny jest między innymi w Jesteś Bogiem Kolejna i ostatnia polska produkcja w tym zestawieniu. "Jesteś Bogiem" to historia rodzimego zespołu hip-hopowego, Paktofonika, w skład którego wchodzili Magik, Rahim i Fokus. Ten obraz to opowieść o dojrzewaniu, miłości do muzyki, przyjaźni, strachu i poznawaniu smaków dorosłego życia. Jego największymi atutami są kreacje aktorskie Marcina Kowalczyka (Magik), Tomasz Schuchardt (Fokus) i Dawida Ogrodnika (Rahim), a także ścieżka dźwiękowa (aktorzy sami wykonywali utwory prezentowane w filmie). Świetne produkcja chwytająca za serce, o której nie sposób dostępny jest na Netfliksie. Straight Outta Compton Po obejrzeniu "Straight Outta Compton" nie sposób nie mieć wrażenia, że ten tegoroczny film ma wspólne wątki z omówioną powyżej produkcją, "Jesteś Bogiem". Tu też mamy hip-hop, tyle że w wydaniu amerykańskim, prosto z Compton. "Straight Outta Compton" w swoim tytule nawiązuje do pierwszej płyty zespołu (Niggaz Wit Attitudes), grającego gangsta rap. Obraz skupia się na losach trzech jego członków, Eazy'ego-E, Dr. Dre i Ice Cube'a. "Straight Outta Compton" w genialny sposób pokazuje relacje trzech młodych mężczyzn, ich pasję do muzyki i karierę, ale także jest doskonałym przedstawieniem społecznych wydarzeń i traktowania Afroamerykanów w Stanach Zjednoczonych w latach 80. i 90. XX wieku. To trzeba zobaczyć. Bezwarunkowo kandydat na najlepszy film tego jest do obejrzenia w serwisie Netflix. Stuart: Spojrzenie w przeszłość Produkcja nieco mniej znana niż pozostałe, ale jak najbardziej zasługująca na uwagę. "Stuart: Spojrzenie w przeszłość" to opowieść o Stuarcie, młodym bezdomnym alkoholiku, którego życie staje się bodźcem do napisania książki przez Alexandra Mastersa. W filmie w rolę Stuarta wciela się Tom Hardy i jak zwykle robi to rewelacyjnie. Nie ustępuje mu Benedict Cumberbatch, który gra Alexandra. Między mężczyznami, choć wydaje się to niewiarygodne, rodzi się przyjaźń i wzajemne porozumienie. Wzruszająca i trudna historia, którą warto dostępna jest w HBO GO. Witaj w klubie Genialna kreacja Matthew McConaughey'a i zarazem świetna produkcja, po której trudno się otrząsnąć. "Witaj w klubie" to historia Rona Woodroofa, pomysłodawcy klubu, w którym rozpowszechniano nielegalny lek pomagający osobom zarażonym wirusem HIV. Woodroof sam stał się ofiarą tej choroby. "Witaj w klubie" pokazuje jego zmagania z AIDS, a także ogromną metamorfozę, jaką przeszedł od momentu dowiedzenia się, że jest śmiertelnie chory do momentu pomocy osobom, będącym w takiej samej sytuacji jak on. Pisząc o "Witaj w klubie", nie sposób nie wspomnieć o roli Jareda Leto, który wciela się w kontrowersyjną postać możecie obejrzeć na platformie Siedem lat w Tybecie Film, który urzeka historią, grą aktorską i pięknymi ujęciami. "Siedem lat w Tybecie" to opowieść o Heinrichu Harrerze, austriackim himalaiście, który wyruszył w kolejną wyprawę, ale z powodu wojny nie mógł powrócić do domu. Podczas pobytu w Tybecie poznaje młodego Dalajlamę i zaprzyjaźnia się z nim, będąc jednocześnie jego nauczycielem i uczniem. Kapitalna rola Brada Pitta i wzruszająca opowieść. Jeśli jeszcze nie znacie tego filmu, koniecznie go dostępna jest w serwisie Netflix. Piękny umysł "Piękny umysł" to biografia wybitnego matematyka i ekonomisty Johna Nasha. Film rozpoczyna się w momencie, gdy Nash podejmuje studia podyplomowe na Uniwersytecie Princeton. Niepokorny, nieco ekscentryczny, absolutnie skupiony na swojej karierze naukowej, co szybko owocuje zdobyciem przez niego posady wykładowcy. Odnoszone przez Nasha sukcesy zostają zauważone przez agencję wywiadu wojskowego, która zleca mu wykrycie komunistycznego spisku. Zadanie to pogłębia rozwój jego choroby psychicznej i nieodwracalnie zmienia jego życie. "Piękny umysł" to świetny film z główną rolą Russella Crowe'a. Produkcja zdobyła cztery Oscary i cztery Złote dostępny jest w HBO GO i w Amazon Prime Video. Tekst oryginalnie został opublikowany 18 września 2015.
Najlepsze filmy oparte na faktach - "Joy". Joy Mangano (Jennifer Lawrence) to rozwiedziona, samotnie wychowująca dwójkę dzieci młoda kobieta. Mieszkając razem ze swoją matką, siostrą i znajdującym nieustannie nowe kobiety ojce, Joy szuka zajęcia, które poprawi ich sytuację materialną. Pewnego dnia sprzątając rozbity kieliszek z
Katolicki dziennik "Avvenire" ostro skrytykował umieszczenie filmu Mullana wśród obrazów kandydujących do nagrody Złotego Lwa w Wenecji. W tytule recenzji gazeta nazwała film "absurdalną prowokacją", piętnując słowa reżysera, który wyznał, że "opisuje zakonnice tak samo okrutne, jak talibowie". Dziennik pisze, że podczas poprzedzającej pokaz filmu konferencji prasowej Mullan porównał katolików do talibów, ponieważ "uważają dorastające dziewczyny za wielkie niebezpieczeństwo, zmuszają je do odkupienia grzechów i kształtują w ten sposób ludzi złych i nieszczęśliwych". "Avvenire" pisze, że w filmie Mullana "lista niegodziwości przypisywanych zakonnicom jest bardzo długa i nie znajduje żadnego uzasadnienia w fabule ani psychologicznym tle obrazu". Według dziennika bohaterki filmu, zakonnice ze zgromadzenia sióstr Miłosierdzia, "zostały przedstawione w sposób bardziej okrutny niż postacie kapo w hitlerowskich obozach koncentracyjnych". Komentująca wenecki festiwal dla dziennika "La Repubblica" Natalia Aspesi pisze natomiast, że autor filmu, szkocki katolik, pominął w swoim filmie wiele prawdziwych, ale zbyt okrutnych faktów mających miejsce w żeńskich domach zakonnych. Aspesi cytuje również opinię Mullana dotyczącą ewentualnej reakcji na jego obraz ze strony Kościoła. "Wątpię, by Kościół zaprotestował oficjalnie, bo ma wiele innych kłopotów i innych skandali, z którymi musi sobie dać radę, jak chociażby haniebny skandal księży pedofilów w Stanach Zjednoczonych" - powiedział Mullan. Dodał, że również w Irlandii (gdzie w 1964 roku toczy się akcja jego filmu) trwa śledztwo w sprawie sierocińców prowadzonych przez Kościół, w których wykryto przypadki znęcania się nad nieletnimi i ich wykorzystywania.
Co o niej wiemy? "Obecność" to popularny horror, którego fabuła oparta została na prawdziwej historii. Jak naprawdę wyglądało życie rodziny Perronów i czemu doszło do ich spotkania z Warrenami? "Obecność" to bodaj najsłynniejszy horror ostatnich lat. Debiutujący w 2013 roku straszak Jamesa Wana przedstawił nam historię Rogera i
Fot. kadr z filmu Zakonnica Obie części „Obecności” zostały zainspirowane prawdziwymi wydarzeniami. Czy podobnie jest ze spin-offem serii zatytułowanym „Zakonnica”? Fani horrorów zacierają ręce, że zaczyna się jesień. To właśnie w tym czasie na kinowych ekranach pojawia się najwięcej filmów grozy. W roku 2018 sezon na straszne opowieści otworzyła „Zakonnica” w reżyserii Corina Hardy'ego. O spin-offie, opowiadającym o duchu z „Obecności 2” było głośno na długo przed premierą. Jednym z powodów, dla których widzowie czekali na „Zakonnicę”, był przerażający zwiastun, który został usunięty z serwisu YouTube, by nikt nie umarł na zawał serca. Wierni fani serii wiedzą, że obie części paranormalnych przygód Eda i Lorraine Warrenów zostały oparte na prawdziwych wydarzeniach. Czy w przypadku „Zakonnicy” jest tak samo? „Zakonnica” - kim jest Walak?Tytułowa zjawa po raz pierwszy wystąpiła w „Obecności 2”. Po śledztwie głównej bohaterki wyszło na jaw, że formę przerażającej siostry zakonnej przyjął demon znany jako Walak. Twórcy nie wymyślili tego złego ducha. Walak jest dość znaną postacią w tradycji okultystycznej. To sześćdziesiąty drugi duch Goecji, będącym potężnym prezydentem Piekła. Pod jego władzą znajduje się ponad 30 legionów duchów. Zna miejsce planet, skarbów i węży. Egzorcysta, który go przywoła, może zażądać od niego kosztowności lub gadów. Aby to zrobić, należy posłużyć się pieczęcią z rtęci. Ukazuje się jako cherubin dosiadający dwugłowego smoka. Jego największym wrogiem jest anioł Jahel. Walak występuje w kilku księgach okultystycznych, między innymi w „Pseudomonarchia Daemonum” i „Lemegetonie”. James Wan użył Walaka w 2. części swojego słynnego horroru, zainspirowany rozmową z prawdziwą Lorraine Warren. Demonolożka wyjawiła reżyserowi, że duch nękał ją przez wiele lat w snach, grożąc jej mężowi. Nie dawał jej spokoju nawet po śmierci Eda. Wygląd filmowego Walaka to jednak pomysł Wana. Lorraine opisywała go jako demona, który nie miał nic wspólnego z zakonnicą. Wyglądał raczej jak zakapturzona postać otoczona otchłanią. Pomysł na siostrę zakonną wziął się z obawy, że stwór opisany przez Warren, musiałby powstać za pośrednictwem efektów CGI. Wan chciał tego uniknąć, więc wpadł na pomysł demoniczej zakonnicy. „Zakonnica” - czy horror jest opary na faktach?W spin-offie nie pojawiają się Warrenowie. Akcja dzieje się przed wydarzeniami z „Obecności” w rumuńskim klasztorze Cârța. Miejsce jest jak najbardziej prawdziwe i kiedyś należało do Benedyktynów. Znajduje się w owianej złą sławą Transylwanii. Budowla jest uznawana za najstarszy klasztor we Wschodniej Europie. Datuje się ją na rok 1206. W ciągu wielu lat klasztor Cârța był świadkiem wielu krwawych konfliktów - od inwazji Mongołów w XIII wieku, po bitwy I wojny światowej. Z czasem zyskał status nawiedzonego przez duchy mnichów. Podobno w klasztorze zaobserwowano poruszające się meble oraz ściany wibrujące z powodu paranormalnej energii. To nie jedyny nawiedzony budynek religijny w Rumunii. Istnieje również przerażający klasztor Chiajna. To jedyny związek „Zakonnicy” z prawdziwymi wydarzeniami. Jednak istnieją elementy realnego świata, które miały duży wpływ na estetykę horroru. Chodzi o inne filmy, a nawet... grę wideo. Scenarzysta Gary Dauberman w jednym z wywiadów przyznał, że tworząc historię, inspirował się klasycznymi horrorami z lat 50. i 60., takimi jak „Dracula” czy „Frankenstein”. Innymi filmami, które wpłynęły na twórców byli „Poszukiwacze zaginionej Arki” oraz „Imię róży”. Wcześniej wspomniana gra, to oczywiście seria „Castlevania”, która jest nie tylko ulubionym tytułem Daubermana, ale również Wana, który czuwał nad całą produkcją. Film „Zakonnica” od 7 września 2018 roku można oglądać w kinach. W planach jest kolejny film osadzony w uniwersum „Obecności”. Chodzi o 3. część spin-offu „Annabelle”, opowiadającego o nawiedzonej lalce. Horror ma trafić do kin w roku 2019. Sergiusz Kurczuk Redaktor antyradia
Zupełnie jak Jolanta Brzeska. Śmierć Brzeskiej. Jak mafia pokonała państwo. Premiera "Lokatorki" to doskonała okazja, by przyjrzeć się innym obrazom o walce z systemem. Oto nasz redakcyjny wybór siedmiu wstrząsających filmów opartych na faktach. "25 lat niewinności. Sprawa Tomka Komendy" [reż.
“Niewinne” opowiadają o wstrząsającym temacie - gwałtach na polskich zakonnicach dokonanych przez żołnierzy Armii Czerwonej - bez żerowania na emocjach widza. Siłą tego dramatu jest obserwacja, poparta wnikliwą dokumentacją historyczną. Francuska reżyserka Anne Fontaine skupiła się na aktorkach, które są największym atutem filmu. Agata Buzek i Agata Kulesza stworzyły mocny, wyrazisty duet aktorski, który zasługuje na każdą ten temat bardzo długo milczano. Przemoc na tle seksualnym jest źródłem potwornego wstydu dla ofiar , a gdy dodatkowo wiąże się z osobami duchownymi, mamy do czynienia z tabu. “Niewinne” są oparte na faktach. Gdy czerwonoarmiści wkroczyli do Polski, zaznaczyli swoją obecność także w zakonach. Znane są dramatyczne wydarzenia 1945 roku w Nysie , gdzie żołnierze zastrzelili lub zakatowali 27 zakonnic i zgwałcili 150 elżbietanek. Nie odpuszczali nawet siostrom po siedemdziesiątce i tym poruszającym się o film o gwałtach na polskich zakonnicach wyreżyserowała francuska reżyserka Anne Fontaine? To nie przypadek. W jej ręce wpadł scenariusz, który powstał w oparciu o dziennik francuskiej lekarki pracującej w Polsce dla Czerwonego Krzyża. Zakonnice zwróciły się do niej o pomoc. Część z nich została brutalnie zamordowana, czternaście zaszło w ciążę. “Niewinne” opowiadają historię spotkania francuskiej wyzwolonej kobiety z zakonnicami, które przeszły przez piekło i z obawy przed skandalem obawiają się skorzystania z interwencji kino ma długą tradycję filmów o zakonnicach - od “Matki Joanny od Aniołów” Kawalerowicza do “Idy” Pawła Pawlikowskiego. Fontaine próbuje zrozumieć motywacje polskich zakonnic poprzez osobę z zewnątrz Mathilde Beaulieu, która na początku ocenia siostry przez pryzmat zrozumiałych "cywilizowanych" reguł. Dopiero po czasie zaczyna rozumieć ich sytuację i terror, którego doświadczyły, a nawet się z nimi zaprzyjaźnia.“Niewinne” są filmem minimalistycznym. Fontaine nie żeruje na tragedii zakonnic. Postawiła na aktorki i trafiła w dziesiątkę, bo obsada jest jednym z najmocniejszych punktów tego filmu. Przypominająca urodą Karolinę Gruszkę francuska aktorka Lou de Laâge zagrała bez fałszywej nuty. To samo można powiedzieć o Agacie Buzek, która w ostatnich latach założyła habit po raz piąty. Świetnie wypadł też drugi plan: Joanna Kulig, Katarzyna Dąbrowska i Anna Próchniak. Na oklaski zasługuje zwłaszcza Agata Kulesza jako przeorysza, jej kunszt widać choćby w tym, że przez moment widz nie ma wątpliwości, że rolę matki przełożonej zagrała zaledwie 44-letnia aktorka.“Niewinne” opowiadają z klasą o jednym z najbardziej wstydliwych epizodów powojennej historii. Warto ten film zobaczyć w kinie choćby ze względu na subtelną reżyserię i doskonałe rzemiosło jakość naszego artykułu:Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
. ii976h58te.pages.dev/628ii976h58te.pages.dev/353ii976h58te.pages.dev/176ii976h58te.pages.dev/769ii976h58te.pages.dev/69ii976h58te.pages.dev/230ii976h58te.pages.dev/161ii976h58te.pages.dev/944ii976h58te.pages.dev/328ii976h58te.pages.dev/318ii976h58te.pages.dev/938ii976h58te.pages.dev/480ii976h58te.pages.dev/917ii976h58te.pages.dev/776ii976h58te.pages.dev/564
film o zakonnicach na faktach