Agata Mądrachowska to mama czteroletniej Frei. Jedyne, co odróżnia ją od innych młodych mam, to tatuaże, które pokrywają 80 proc. jej ciała Na lewym ramieniu mam wytatuowane same zwierzęta i nie ukrywam, że ten tatuaż był robiony z myślą o dzieciach. Teraz mogą go dotykać: “O tu jest kurka, tu piesek, a czemu ten piesek śpi” - mówi Marysia Panas Kiedy człowiek ma 18-19 lat, teoretycznie jest już dorosły, ale dopiero klaruje mu się w głowie, co naprawdę chce robić. Głupio by było, gdyby jakiś tatuaż stanął temu na drodze - tłumaczy Anna Szymoniak Więcej informacji znajdziesz na stronie głównej Jestem mamą i mam dużo tatuaży. Jestem czuła i troskliwa, a moje dzieci, które kocham nad życie, są roześmiane, zadbane i zdrowe. Dlaczego więc wciąż muszę mierzyć się z nieprzychylnymi spojrzeniami, wysłuchiwać napastliwych komentarzy i udowadniać, że jestem tak samo dobrą matką, jak moje koleżanki bez tatuaży? Karolina Opolska Dlaczego dotyka mnie internetowy hejt, za każdym razem, gdy wrzucę na media społecznościowe zdjęcia z dziećmi? Dlaczego moim dzieciom muszę tłumaczyć nietolerancję innych? Nie godzę się na krzywdzące stereotypy wobec osób odbiegających wyglądem od przyjętej normy, dlatego postanowiłam porozmawiać z trzema (mocno wytatuowanymi) kobietami, które są wspaniałymi mamami z dojrzałym spojrzeniem na życie. Po przeczytaniu tego, co moje mądre rozmówczynie mają do powiedzenia, nikt już nigdy nie powinien sądzić, że mama z tatuażami to zła mama. Mamo, a dlaczego ta pani nie ma tatuaży? - Jestem kelnerką na bankiecie – mówi Agata odbierając telefon. W tle słychać dźwięki charakterystyczne dla domu, w którym mieszka mała dziewczynka: radosny harmider, przeplatany stanowczymi żądaniami "chcę soczku!", "jestem głodna!". Agata Mądrachowska to fotografka, specjalizująca się w sesjach ślubnych i rodzinnych, ale przede wszystkim mama szaleńczo zakochana w swojej czteroletniej córeczce, Frei. Jedyne, co odróżnia ją od innych młodych mam, to tatuaże, które pokrywają 80 proc. jej ciała. "Pokolorowane" ma wszystko poza twarzą, brzuchem i dekoltem. Karolina Opolska/Onet: Dlaczego zdecydowałaś się na tyle tatuaży? Agata Mądrachowska: Wychowałam się w małym miasteczku, w którym regularnie odbywały się koncerty i festyny, typowe dla takich miejsc. Kiedy miałam siedem lat na "Dniach Wiosny", czy innej miejskiej imprezie, występował mój brat, który grał na gitarze w zespole rockowym. Pod sceną zobaczyłam grupę dziewczyn, łysych punków z irokezami i tatuażami. I przepadłam! Zaczęłam kupować gazetki dla nastolatków, które dodawały do wydań sztuczne kolczyki i tatuaże, a później jako ośmiolatka przyklejałam je na skórę i nosiłam z dumą. Tak to we mnie kiełkowało, aż wykiełkowało. Foto: Agata Mądrachowska Pierwszy tatuaż zrobiłam sobie jako nastolatka, był naprawdę obrzydliwy. Potem pierwsze samodzielnie zarobione pieniądze wydałam na wizytę w profesjonalnym studiu i teraz na ramieniu mam piękne kwiaty. A co na to wszystko twoja córka? Freya, zupełnie na opak, czasem zapyta dlaczego ten pan czy tamta pani nie mają tatuaży. Na co dzień nawet ich nie zauważa, zwraca tylko uwagę na portrety babci i dziadka, czyli moich rodziców, które mam wytatuowane na nodze. Polecamy: "Junior": tatuaży, które widzimy na plaży, wystarczyłoby na 25 sezonów "Najgorsze polskie tatuaże" Zdarza się, że Freya wraca z przedszkola z rysunkami na rękach, które zrobiły jej opiekunki. Nie wiem, czy pozwoliłyby sobie na coś takiego, gdyby nie wiedziały, jak wyglądają jej rodzice. Masz dobre relacje z innymi mamami, które spotkasz w przedszkolu? Tak. Wychowuję dziecko w duchu bliskości, nie krzyczę, jestem troskliwa. Nie daję powodów, żeby ktoś mnie oceniał przez pryzmat tego, jak wyglądam. Jak wyobrażasz sobie dorastanie Frei w takiej kolorowej rodzinie jak wasza? Nie chcę teraz o tym myśleć, żeby się nie denerwować, bo sama byłam buntownicza. Ale moja mam była wobec mnie bardzo rygorystyczna. Mam nadzieję, że dzięki mojemu podejściu do życia, Freya będzie mogła zakosztować wolności w kontrolowany przeze mnie sposób i nie będzie uciekała w jakieś bardzo intensywne bunty. Na pewno nie chciałabym, żeby wytatuowała sobie dłonie albo szyję jako bardzo młoda osoba. Najpierw musi się dowiedzieć, kim chce w życiu zostać. Ja reprezentuję zawód artystyczny, mogę sobie pozwolić na więcej, ale jeśli Freya wybierze bardziej oficjalną karierę, to myślę, że sama będzie wiedziała, co może zrobić ze swoim wyglądem. "Dobra mamo, fajne tatuaże, ale włącz już bajkę" Marysia jest mamą dwójki dzieci, 5-letniego Stasia i 3-letniej Zuzi. Jest graficzką i tworzy przepiękne ilustracje do książek, także tych dla najmłodszych. Jej ciało również pokrywają wspaniałe ornamenty. Pytana, ile właściwie ma tatuaży, odpowiada, że jest ich tak wiele, że pogubiła się już w rachubie. Wzory pokrywają jej obie ręce, dłonie, nogi, dekolt, brzuch, bok i kark. Karolina Opolska: Czy twoje dzieci pytają cię o tatuaże? Marysia Panas: Staś i Zuzia mieli okazję obserwować, jak na mojej skórze pojawiały się nowe rysunki, pytały, co one oznaczają. Na moim lewym ramieniu mam wytatuowane same zwierzęta i nie ukrywam, że – oprócz mojej miłości do zwierząt – ten tatuaż był robiony także z myślą o dzieciach. Teraz mogą go dotykać: "O tu jest kurka, tu piesek, a czemu ten piesek śpi". Ale tak naprawdę nie wywołuje to już większej sensacji. "Popatrzyliśmy, ale teraz włącz już Psi Patrol" - mówią. Dlaczego zaczęłaś się tatuować? Miałam potrzebę ekspresji, nie lubię być w tzw. mainstreamie. Kiedy robiłam sobie pierwszy tatuaż, który sama zaprojektowałam, a był to kwiatek na karku, może jeszcze nie był to wielki bunt, ale jego początek. Od tego czasu minęło już kilkanaście lat, mam wytatuowane dwa rękawy od barków po dłonie, mam tatuaże na nogach, na dekolcie, na brzuchu, boku i karku. Foto: Marysia Panas Z racji tego, że jesteś mamą, bywasz w miejscach, w których spotykasz innych rodziców. Czy oni zwracają na ciebie uwagę? Nie zauważam, że ludzie na mnie patrzą, nie zwracam na to uwagi. Może to kwestia mojej niewrażliwości, bo czasem mąż mi mówi, że jacyś ludzie dziwnie mi się przyglądali. Ja jednak nie uważam, żebym miała się czego wstydzić, że należy mnie piętnować, więc nie widzę nieprzychylnych spojrzeń. Zresztą nawet w przedszkolu moich dzieci widziałam mamę z wytatuowaną dłonią. Nas, "pokolorowanych", jest w dzisiejszych czasach naprawdę sporo. Nigdy nie przydarzyła ci się żadna negatywna reakcja? Owszem, zdarzały się. Pamiętam na przykład, jak pewien starszy pan dogonił mnie kiedyś, gdy spacerowałam z mężem, tylko po to, żeby soczyście splunąć przed nami na chodnik. Paradoksalnie jednak, takie rzeczy przydarzały mi się przed okresem macierzyństwa. Od dawna niczego podobnego nie doświadczyłam. Jak myślisz, czy twoje dzieci będą cię naśladować, czy może w ramach buntu postanowią właśnie nigdy nie zrobić sobie żadnego tatuażu? Mam nadzieję, że moje dzieci będą naśladować mnie i męża na przykład w kwestii niejedzenia mięsa czy dbania o planetę. Sądzę, że nie będą się tatuować, raczej od tego odejdą. Wyrazem buntu będzie właśnie wyglądanie inaczej niż rodzice. Dalsza część tekstu pod materiałem wideo. Obserwuję teraz wielu młodych ludzi, którzy od razu "lecą na grubo" i tatuują sobie najbardziej widoczne części ciała – głowę, twarz, szyję, dłonie. Nie rozumiem tego i zastanawiam się, jak ci ludzie widzą swoje życie, jak wyobrażają sobie przyszłość. Społeczeństwo nie jest jeszcze aż tak otwarte. Mam nadzieję, że jeśli moje dzieci zdecydują się jednak na tatuaże, to zagrają zachowawczo, tak jak ja. Mama, nawet jak jest gwiazdą rocka, to musi być obok Z Anną Szymoniak, mamą 19-letniej Zosi, nie jest łatwo się skontaktować, bo jako menadżerka studia tatuażu, ma naprawdę mnóstwo obowiązków. Pytana o liczbę tatuaży, odpowiada, że ma ich mało, ale są duże. Z pustych miejsc na ciele została jej tylko twarz i stopy. Ania zajmuje się także laserowym usuwaniem tatuaży, napatrzyła się więc na mnóstwo niechcianych malunków na skórze. Karolina Opolska: Czy zdarza ci się, że musisz usunąć tatuaż u kogoś w wieku twojej córki? Anna Szymoniak: Tak. Często przychodzą do mnie młodzi ludzie – dziewczyna, która postanowiła, że zostanie stewardesą, chłopak, który chce iść do policji. I nagle okazuje się, że jest problem, bo usunięcie tatuażu to nie jest wymazanie gumką. To czasochłonny i bolesny proces. A nieprzemyślany tatuaż może podciąć skrzydła na początku kariery zawodowej. Przeczytaj także: Najbardziej wytatuowana pielęgniarka w Polsce. "Wnoszę kolor do szarej, szpitalnej rzeczywistości" Czyli znajomym Zosi odradzasz tatuaże? Mimo że jestem bardzo wytatuowana, to zawsze odradzam. Ja zaczęłam się mocno tatuować dopiero w dorosłym życiu, kiedy miałam świadomość tego, kim chcę być, jak ma wyglądać moja przyszłość. Naprawdę zawsze odradzasz? Niektóre dzieci są tak uparte, że lepiej przyprowadzić je do dobrego studia, niż gdyby miała to zrobić koleżanka igłą. A przecież dzieciaki mają różne pomysły! Jednak my w studiu nie tatuujemy niepełnoletnich, nawet jeśli przychodzą do nas z rodzicami. Do tatuażu trzeba dorosnąć. Foto: Arch. prywatne / Materiały prasowe Ania Szymoniak Kiedy Twoja córka dorastała, miałaś już dużo tatuaży. Jaki był jej stosunek do tego? To było wyzwanie, kiedy była w tym wieku, w którym nastolatki bardzo nie lubią zwracać na siebie uwagi, a ja jednak przykuwałam spojrzenia. Zawsze wkurzało ją, że ludzie się na mnie gapią, nie rozumiała tego i pytała: "Dlaczego tak się na ciebie patrzą, przecież jesteś jak każda inna mama?". Mama jest zawsze mamą, nawet jak jest gwiazdą rocka, to musi być obok. Oczywiście były czasy, kiedy było ciężko i przyjaciółki były dla niej bliższe niż mama, ale ja zawsze byłam obok i wiedziała, że może na mnie liczyć. Dla mnie najważniejszym jest, żeby miała do mnie zaufanie. Zosia jest już pełnoletnia i mogłaby zrobić sobie tatuaż, gdyby chciała. A chce? W ogóle jej to nie interesuje. Częściej to jej znajomi pytają mnie o tatuaże, ona wcale. Dzieci wytatuowanych rodziców nie buntują się w ten sposób, bo są opatrzone i wiedzą, że gdyby chciały zrobić sobie tatuaż, to mama nie wpadłaby w szał, tylko spokojnie porozmawiała i doradziła. W naszym domu, to ja chodzę w dżinsach i T-shirtach, a Zosia jest elegancką dziewczyną.

tatuaz mama i syn