wniosek o zwrot poręczenia majątkowego
Z uwagi na powyższe Sąd Apelacyjny orzekł jak w pkt 2 sentencji w oparciu o art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. SSA Zbigniew Ducki SSA Barbara Baran SSA Andrzej Struzik. Postanowienie o sygnaturze I ACz 1431/17 wydane przez Sąd Apelacyjny w Krakowie w składzie sędziowskim: Andrzej Struzik, Barbara Baran, Zbigniew Ducki.
CYTAT(Pasjonat)Nie musiał Pan składać zabezpieczenia majątkowego. Teraz jeżeli nie wszystko poszło na pokrycie grzywny należy zawnioskować na piśmie przez dziennik podawczy za zwrotnym potwierdzeniem na kserokopii o musiałem? ale te zabezpieczenie majątkowe musiałem zapłacić na samym początku zaraz po wypadku to było jedno z kilku zabezpieczeń bo zostały zatrzymane mi prawo jazdy, samochód jako zabezpieczenie majątkowe, otrzymałem dozór policyjny do czasu rozprawy oraz te zabezpieczenie majątkowe w wysokości jednak składałem zażalenie na zmniejszenia poręczenia do i tyle zapłaciłem. Następnie za kilka miesięcy odbyła się rozprawa na której zasądzono pewną kwotę kary grzywnej oraz wyrok w zawieszeniu, musiałem opłacić rozprawę i karę grzywną, wyrok się uprawomocnił. Pisałem wniosek o zwolnienie zabezpieczenia majątkowego czyli samochodu, i go odzyskałem, ale o tych jako poręczenie majątkowe nic mi nie wiadomo to nie było tak, że ono poszło na pokrycie grzywny bo ja grzywnę zapłaciłem czas myślałem, że to co już zapłaciłem razem z tym poręczeniem majątkowym to już nie jest do zwrotu, jednak ostatnio przyszło mi te postanowienie gdzie pisze, że poręczenie majątkowe ustało i zwolniono sumę poręczenia majątkowego w kwocie "a orzeczona kara grzywny została przez skazanego zapłacona wraz z pozostałymi zobowiązaniami finansowymi wynikającymi z zapadłego wyroku. Mając na uwadze te okoliczności Sąd stwierdził, że postanowienie o poręczeniu majątkowym ustało, a suma poręczenia podlega zwolnieniu" - fragment z tego teraz muszę napisać wniosek na piśmie poprzez dziennik podawczy o wydanie zaświadczenia dzięki któremu będę mógł wybrać te nie wiem czy dobrze zrozumiałem?Chodzi o zmianę art. 257 (z sierpnia 2019 r.) dotyczącego ograniczenie stosowania tymczasowego aresztowania. Zgodnie z par. 3, jeżeli prokurator oświadczy, najpóźniej na posiedzeniu po ogłoszeniu postanowienia wydanego na podstawie par. 2 (dotyczącego poręczenia majątkowego), że sprzeciwia się zmianie środka zapobiegawczego, postanowienie to, w zakresie dotyczącym zmiany
Zabezpieczenie majątkowe jest środkiem przymusu, którego celem jest zabezpieczenie wykonania przyszłego wyroku skazującego w zakresie grożących podejrzanemu (oskarżonemu) dolegliwości o charakterze majątkowym. W założeniu ma ono zapobiegać ukryciu lub wyzbyciu się przez podejrzanego (oskarżonego) jego majątku i tym samym uchronić przed utrudnieniem lub udaremnieniem możliwości wykonania wyroku w zakresie grzywien, środków kompensacyjnych i innych świadczeń. Przesłanki i przedmiot zabezpieczenia Zabezpieczenie majątkowe może być stosowane w przypadku zarzucenia podejrzanemu (oskarżonemu) popełnienie przestępstwa, za które lub w związku z którym można orzec: grzywnę, świadczenie pieniężne, przepadek, środek kompensacyjny, zwrot pokrzywdzonemu lub innemu podmiotowi korzyści majątkowej, jaką sprawca osiągnął z popełnionego przestępstwa, albo jej równowartości. Niezbędną przesłanką zabezpieczenia majątkowego jest istnienie uzasadnionej obawy, że bez takiego zabezpieczenia wykonanie orzeczenia będzie niemożliwe albo znacznie utrudnione. Konieczne jest więc istnienie nie tylko hipotetycznej, lecz realnej i popartej konkretnymi okolicznościami obawy, że podejrzany albo oskarżony swoim działaniem może udaremnić lub utrudnić wykonanie wyroku skazującego w zakresie wspomnianych powyżej sankcji lub środków o charakterze majątkowym. Polecamy: INFORLEX Twój Biznes Jak w praktyce korzystać z tarczy antykryzysowej Zamów już od 98 zł Możliwe jest również zabezpieczenie w zakresie przyszłych kosztów sądowych, natomiast takie zabezpieczenie cechuje się pewną odrębnością. Nie wymaga się bowiem przy jego stosowaniu, aby podejrzanemu groziły grzywna, świadczenie pieniężne, przepadek, środek kompensacyjny, ani obowiązek zwrotu korzyści majątkowej albo jej równowartości. Jedyną przesłanką zabezpieczenia kosztów, jest istnienie uzasadnionej obawy, że ich ściągnięcie będzie niemożliwe lub znacznie utrudnione. Kto decyduje o zabezpieczeniu majątkowym? W postępowaniu przygotowawczym o zabezpieczeniu majątkowym decyduje prokurator, który stwierdzając istnienie podstaw do jego zastosowania, powinien zebrać informacje o stanie majątkowym podejrzanego oraz o rzeczach i prawach majątkowych podlegających zabezpieczeniu, a będących we władaniu innych osób. Co istotne, prokurator może dokonać zabezpieczenia majątkowego najwcześniej z chwilą, gdy postępowanie karne zostanie skierowane przeciwko konkretnej osobie, co następuje z momentem przedstawienia jej zarzutu (tzw. faza in personam). Jeżeli potrzeba dokonania zabezpieczenia wyłoni się po wniesieniu aktu oskarżenia, wówczas decyzję w tym przedmiocie podejmuje sąd, przed którym toczy się postępowanie. Sposoby zabezpieczenia Zasadą jest, że zabezpieczenia majątkowego dokonuje się w sposób przewidziany w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego. W postępowaniu karnym znajdzie więc zastosowanie art. 747 Kodeksu postępowania cywilnego, który wymienia następujące sposoby zabezpieczenia roszczeń pieniężnych: zajęcie ruchomości, wynagrodzenia za pracę, wierzytelności z rachunku bankowego albo innej wierzytelności lub innego prawa majątkowego; obciążenie nieruchomości obowiązanego hipoteką przymusową; ustanowienie zakazu zbywania lub obciążania nieruchomości, która nie ma urządzonej księgi wieczystej lub której księga wieczysta zaginęła lub uległa zniszczeniu; obciążenie statku albo statku w budowie hipoteką morską; ustanowienie zakazu zbywania spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu; ustanowienie zarządu przymusowego nad przedsiębiorstwem lub gospodarstwem rolnym obowiązanego albo zakładem wchodzącym w skład przedsiębiorstwa lub jego częścią albo częścią gospodarstwa rolnego obowiązanego. Powyższy katalog jest wyczerpujący, co oznacza, że w postępowaniu karnym żaden inny sposób zabezpieczenia nie może być przez prokuratora albo sądu zastosowany. Jedyny wyjątek od tej zasady przewidziany został w art. 292 § 2 Kodeksu postępowania karnego w odniesieniu do zabezpieczenia przepadku. Zabezpieczenie przepadku następuje poprzez zajęcie ruchomości, wierzytelności i innych praw majątkowych oraz przez ustanowienie zakazu zbywania i obciążania nieruchomości, który w tym przypadku może być ujawniony nie tylko w zbiorze dokumentów (jak to ma miejsce przy zabezpieczeniu innych niż przepadek obowiązków o charakterze majątkowym), ale również w księdze wieczystej. W dodatku, jeżeli jest to konieczne do właściwego zabezpieczenia grożącego przepadku, może być ustanowiony zarząd nieruchomości podejrzanego (oskarżonego). Zabezpieczenie majątkowe nie może być dokonane na rzeczach oraz prawach, co do których egzekucja jest wyłączona na podstawie art. 750 w związku z art. 829 i art. 831 Kodeksu postępowania cywilnego. Wysokość zabezpieczenia Wysokość zabezpieczenia określa się kwotowo w postanowieniu, w którym je zastosowano. Jedyną sytuacją, w której nie określa się w postanowieniu kwotowej wysokości zabezpieczenia majątkowego, jest zabezpieczenie przepadku przedmiotów służących do popełnienia przestępstwa lub pochodzących bezpośrednio z jego popełnienia. Decydując o wysokości zabezpieczenia majątkowego, jak również o jego sposobie, prokurator lub sąd powinien każdorazowo uwzględniać rozmiar możliwej do orzeczenia (w okolicznościach danej sprawy) grzywny, środków karnych, przepadku lub środków kompensacyjnych. Maksymalna wysokość zabezpieczenia majątkowego nie powinna przekraczać grożących podejrzanemu (oskarżonemu) dolegliwości. Rozmiar zabezpieczenia powinien każdorazowo odpowiadać potrzebom tego, co ma zabezpieczać. Na czyim majątku można dokonać zabezpieczenia majątkowego? Zabezpieczenie majątkowe może przede wszystkim nastąpić na mieniu należącym do podejrzanego (oskarżonego). Zabezpieczenie majątkowe może również nastąpić na mieniu, które wprawdzie nie należy do podejrzanego (oskarżonego), lecz było w jego władaniu lub uzyskał do niego jakikolwiek tytuł w okresie 5 lat przed popełnieniem przestępstwa. Wskazane powyżej zabezpieczenie na majątku nienależącym do podejrzanego, może nastąpić w przypadku gdy podejrzanemu (oskarżonemu) zarzucono popełnienie: przestępstwa, z którego osiągnął, chociażby pośrednio korzyść majątkową, której wartość przekracza kwotę znacznej wartości, tj. zł; przestępstwa, z którego została lub mogła zostać osiągnięta, chociażby pośrednio, korzyść majątkowa, zagrożonego karą pozbawienia wolności, której górna granica jest nie niższa niż 5 lat; przestępstwa popełnionego w zorganizowanej grupie albo związku mających na celu popełnienie przestępstwa. Zabezpieczenie grożącego przepadku lub zwrotu pokrzywdzonemu lub innemu uprawnionemu podmiotowi korzyści majątkowej lub jej równowartości może ponadto nastąpić na: przedsiębiorstwie innej osoby fizycznej, jeżeli w związku z przedstawionym podejrzanemu (oskarżonemu) zarzutem, istnieje możliwość orzeczenia przepadku tego przedsiębiorstwa z tej przyczyny, że służyło ono podejrzanemu (oskarżanemu) do popełnienia przestępstwa, z którego osiągnął on korzyść majątkową znacznej wartości lub do ukrycia korzyści osiągniętej z popełnienia przestępstwa, a jego właściciel chciał, aby przedsiębiorstwo służyło do popełnienia tego przestępstwa lub ukrycia osiągniętej z niego korzyści albo, przewidując taką możliwość, na to się godził (art. 291 § 2 kpk w zw. z art. 44a § 2 kk) mieniu osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, która faktycznie lub pod jakimkolwiek tytułem prawnym uzyskała od podejrzanego (oskarżonego) majątek, który był we władaniu podejrzanego (oskarżonego) lub do którego miał on jakikolwiek tytuł prawny w okresie 5 lat przed popełnieniem przestępstwa: z którego osiągnął, chociażby pośrednio korzyść majątkową, której wartość przekracza kwotę znacznej wartości, tj. zł; z którego została lub mogła zostać osiągnięta, chociażby pośrednio, korzyść majątkowa, zagrożonego karą pozbawienia wolności, której górna granica jest nie niższa niż 5 lat; popełnionego w zorganizowanej grupie albo związku mających na celu popełnienie przestępstwa. mieniu mogącym ulec przepadkowi na podstawie art. 45a § 1 Kodeksu karnego, w związku z warunkowym umorzeniem postępowania albo w przypadku umorzenia postępowania z powodu znikomej społecznej szkodliwości czynu albo stwierdzenia, że sprawca dopuścił się czynu zabronionego w stanie niepoczytalności albo jeżeli zachodzi okoliczność wyłączająca ukaranie sprawcy czynu zabronionego; mieniu, które uległoby przepadkowi na podstawie art. 45a § 2 Kodeksu karnego, w przypadku umorzenia postępowania z powodu śmierci podejrzanego (oskarżonego) lub niewykrycia sprawcy, a także zawieszenia postępowania w sprawie, w której nie można ująć oskarżonego albo oskarżony nie może brać udziału w postępowaniu z powodu choroby psychicznej lub innej ciężkiej choroby; mieniu, które podlegałoby przepadkowi na podstawie art. 33 § 3, art. 43 § 1 lub 2 lub art. 43a Kodeksu karnego skarbowego. Ponadto zabezpieczenie wykonania orzeczenia zwrotu korzyści majątkowej albo jej równowartości lub orzeczenia przepadku świadczenia albo jego równowartości, które może być orzeczone na podstawie art. 91a Kodeks postępowania karnego, może nastąpić na mieniu podmiotu zobowiązanego, tj. osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, której odrębne przepisy przyznają zdolność prawną, jeżeli w związku z popełnieniem czynu zabronionego, uzyskała ona korzyść majątkową lub świadczenie określone w art. 405–407 (bezpodstawne wzbogacenie), art. 410 (nienależne świadczenie) i art. 412 (świadczenie niegodziwe) Kodeksu cywilnego od Skarbu Państwa, jednostki samorządowej, państwowej lub samorządowej jednostki organizacyjnej, podmiotu, dla którego organ samorządu jest organem założycielskim, lub spółki prawa handlowego z większościowym udziałem Skarbu Państwa lub jednostki samorządowej. Zabezpieczenie majątkowe a mienie objęte wspólnością Przyjmuje się, że zabezpieczenie majątkowe, w związku z użyciem w art. 291 § 1 kodeksu postępowania karnego ogólnego zwrotu, iż zabezpieczenie następuje „na mieniu oskarżonego” oznacza, że dopuszczalne jest zabezpieczenie na mieniu, co do którego podejrzanemu (oskarżonemu) przysługuje prawo własności tylko w części lub łącznie z inną osobą (por. postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 28 czerwca 2005 r. II AKZ 234/05). Upadek zabezpieczenia Zabezpieczenie należy niezwłocznie uchylić w odpowiednim zakresie, gdy ustaną przyczyny z powodu których zostało ono zastosowane albo gdy powstaną przyczyny, które uzasadniają takie uchylenie. Uchylenie zabezpieczenia powinno nastąpić w razie uregulowania kary grzywny (w odpowiednim zakresie), wykonania innych obowiązków zabezpieczonych postanowieniem, jak również w przypadku wydania przez sąd wyroku uniewinniającego albo umorzenia przez prokuratora postępowania przygotowawczego. Za uchyleniem zabezpieczenia może również przemawiać zmiana zarzutów albo zmiana w stanie majątkowym podejrzanego (oskarżonego), jeżeli jest ona na tyle znacząca, że usuwa obawę, iż bez zabezpieczenia wykonanie orzeczenia będzie niemożliwe albo znacznie utrudnione. Zabezpieczenie upada ponadto, gdy nie zostaną prawomocnie orzeczone: grzywna, przepadek, nawiązka, świadczenie pieniężne lub nie zostanie nałożony obowiązek naprawienia szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, a powództwo o te roszczenia nie zostanie wytoczone przed upływem 3 miesięcy od daty uprawomocnienia się orzeczenia. Powyższe wyliczenie jest przykładowe i nie wyczerpuje wszystkich przypadków, które mogą uzasadniać uchylenie zabezpieczenia. Podejrzany (oskarżony), który nie zgadza się z treścią wydanego postanowienia, może składać wnioski o uchylenie zabezpieczenia oraz zażalenie na postanowienie o zabezpieczeniu majątkowym. Polecamy serwis: Prawo karne Odpowiedzialność majątkowa małżonków zarówno na gruncie prawa cywilnego – prawa zobowiązań, nierozerwalnie powiązana jest z nienależytym (niepełnym) lub całkowitym niewykonaniem konkretnego zobowiązania przez dłużnika. Z zasad ogólnych prawa cywilnego wynika to, iż każdy – bez wyjątku – odpowiada za swoje zobowiązania Czwartek 04 sierpnia 2022 Wydanie nr 5274 Karne procedura Poręczenie majątkowe, które nie wiadomo komu zwrócić Johnson napisał w dniu o godzinie 20:38:18 : Mam takie pytanie praktyczne, chyba z procedury karnej Załóżmy że w postępowaniu karnym było wpłacone poręczenie majątkowe (gotówka). Poręczenie majątkowo zostało uchylone, sprawa karna została prawomocnie skończona. Sąd chce oddać pieniądze wpłacającemu (skazanemu) a ten się wyprowadził i nie wiadomo gdzie sobie mieszka. I co teraz? Jak pozbyć się pieniędzy z rachunku sądowego i z "apierów księgowych" ? violan napisał w dniu o godzinie 20:39:48 : Do depozytu? Johnson napisał w dniu o godzinie 20:41:54 : "violan" napisał: Do depozytu? Do depozytu sądowego? A na jakiej podstawie prawnej? Tak się nad tym zastanawiam z tym depozytem sądowym i swoje wątpliwości wyraziłem. Może ktoś zajmie tam stanowisko violan napisał w dniu o godzinie 20:52:11 : Nie czytałam Twojego drugiego posta z nowego tematu i napisałam na gorąco pierwszą myśl. Wiem że w naszej sekcji wykonawczej ( wydz. karny ) takie przypadki sie nie zdarzały. Wiem tez, że poręczenia zaliczano na poczet grzywny i kosztów ( nawet bez wniosku skazanego ). Hakoss napisał w dniu o godzinie 23:52:53 : Zawsze można widzieć bezpodstawne wzbogacenie SP - Sądu, (causa finita) odpadła podstawa prawna wpłaconej kwoty tytułem poręczenia, wraz z uchyleniem poręczenia majątkowego. Myślę, że nie musi być to pierwotnie podstawa cywilnoprawna. Dlatego nie oponowałbym przeciwko wnioskowi Prezesa o wpłacenie do depozytu. lejdi napisał w dniu o godzinie 18:56:44 : Ja traktuję te kwoty jako sumy pieniężne w depozycie sądu -poręczenie jest przecież wpłacane na konto sum depozytowych i w związku z tym jeżeli włącającym poręczenie nie był sam oskarżony stosuję tu procedurę likwidacyjną z ustawy z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów bo depozytami są: a) środki pieniężne, papiery wartościowe i rzeczy złożone do depozytu albo depozytu sądowego, Jeżeli był to oskarżony a ma wobec sądu jakiś dług ( grzywną ) potrącam wierzytelności. [ Dodano: Pon Sie 10, 2009 6:58 pm ] ten sam problem dotyczy zabezpieczeń złożonych w sprawach karnych ,ale to już inny temat rzeka Johnson napisał w dniu o godzinie 19:13:40 : "lejdi" napisał: Ja traktuję te kwoty jako sumy pieniężne w depozycie sądu -poręczenie jest przecież wpłacane na konto sum depozytowych i w związku z tym jeżeli włącającym poręczenie nie był sam oskarżony stosuję tu procedurę likwidacyjną z ustawy z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów Ciekawa koncepcja. Nie jestem pewny czy można utożsamiać pojęcie depozytu z tym że coś jest wpłacane na konto depozytowe sądu. Depozyt to coś oddane na przechowanie - a tu pieniążki nie są oddane na przechowanie. W moim wypadku wpłacającym poręczenie był sam oskarżony - robi to jakąś różnice? Są jakieś przepisy które stosuje się do tylko do oskarżonych? lejdi napisał w dniu o godzinie 19:24:20 : Dla mnie robi różnicę taką,że jak jako Sąd mam mu zwócić 100 zł ,a on jest mi jako sądowi winien 200 zł grzywny ,to składam mu oświadczenie o potrąceniu i przeksięgowuję kwotę poręczenia na grzywnę ( zawiadamiam go o tym- do tej pory jeszce nikt się nie sprzeciwił) . Wiem ,że to może trochę wątpliwe,ale nie nie jest sprzeczne z prawem . wiem ,że są prokuratury , w których podczas przesłuchania i pobierania poręczeń ( zabezpieczeń) odbierają od tych osób oświadczenie o zgodzie na zaliczeniu tych kwot, gdyby miały podlegać zwrotowi np. na koszty . Johnson napisał w dniu o godzinie 19:29:20 : Tu był "złośliwy" oskarżony - zapłacił grzywnę i koszty z znikł gzrech napisał w dniu o godzinie 20:37:55 : "lejdi" napisał:Dla mnie robi różnicę taką,że jak jako Sąd mam mu zwócić 100 zł ,a on jest mi jako sądowi winien 200 zł grzywny ,to składam mu oświadczenie o potrąceniu i przeksięgowuję kwotę poręczenia na grzywnę ( zawiadamiam go o tym- do tej pory jeszce nikt się nie sprzeciwił) . Wiem ,że to może trochę wątpliwe,ale nie nie jest sprzeczne z prawem . wiem ,że są prokuratury , w których podczas przesłuchania i pobierania poręczeń ( zabezpieczeń) odbierają od tych osób oświadczenie o zgodzie na zaliczeniu tych kwot, gdyby miały podlegać zwrotowi np. na koszty . W moim wydziale jest tak "raktyka", że kwoty z tytulu poręczenia "zalicza się" na grzywny, czy też koszty. Od dłuższego czasu mam inną, że tak powiem praktykę czym doprowadzam do wściekłości mojego PW . Nie ma żadnej podstawy prawnej do dokonania takiego zaliczenia funkcja poręczenia majątkowego jest zupełnie inna niż zabezpieczenia majątkowego i tego się trzymam. suzana22 napisał w dniu o godzinie 22:03:41 : "gzrech" napisał:Dla mnie robi różnicę taką,że jak jako Sąd mam mu zwócić 100 zł ,a on jest mi jako sądowi winien 200 zł grzywny ,to składam mu oświadczenie o potrąceniu i przeksięgowuję kwotę poręczenia na grzywnę ( zawiadamiam go o tym- do tej pory jeszce nikt się nie sprzeciwił) . Wiem ,że to może trochę wątpliwe,ale nie nie jest sprzeczne z prawem . wiem ,że są prokuratury , w których podczas przesłuchania i pobierania poręczeń ( zabezpieczeń) odbierają od tych osób oświadczenie o zgodzie na zaliczeniu tych kwot, gdyby miały podlegać zwrotowi np. na koszty . W moim wydziale jest tak "raktyka", że kwoty z tytulu poręczenia "zalicza się" na grzywny, czy też koszty. Od dłuższego czasu mam inną, że tak powiem praktykę czym doprowadzam do wściekłości mojego PW . Nie ma żadnej podstawy prawnej do dokonania takiego zaliczenia funkcja poręczenia majątkowego jest zupełnie inna niż zabezpieczenia majątkowego i tego się trzymam. Trzymam się tego samego. Oczywiście zaliczam, ale tylko wtedy, gdy skazany złoży taki wniosek. lejdi napisał w dniu o godzinie 23:09:05 : "Johnson" napisał:Tu był "złośliwy" oskarżony - zapłacił grzywnę i koszty z znikł czekaj na nowy wyrok a jak nie, to za złośliwość - przepadek po 3 latach . Trzeba coś robić z tymi pieniędzmi, bo kontrola to kwestionuje ,że zalegają na koncie [ Dodano: Pon Sie 10, 2009 11:11 pm ] "gzrech" napisał:Dla mnie robi różnicę taką,że jak jako Sąd mam mu zwócić 100 zł ,a on jest mi jako sądowi winien 200 zł grzywny ,to składam mu oświadczenie o potrąceniu i przeksięgowuję kwotę poręczenia na grzywnę ( zawiadamiam go o tym- do tej pory jeszce nikt się nie sprzeciwił) . Wiem ,że to może trochę wątpliwe,ale nie nie jest sprzeczne z prawem . wiem ,że są prokuratury , w których podczas przesłuchania i pobierania poręczeń ( zabezpieczeń) odbierają od tych osób oświadczenie o zgodzie na zaliczeniu tych kwot, gdyby miały podlegać zwrotowi np. na koszty . W moim wydziale jest tak "raktyka", że kwoty z tytulu poręczenia "zalicza się" na grzywny, czy też koszty. Od dłuższego czasu mam inną, że tak powiem praktykę czym doprowadzam do wściekłości mojego PW . Nie ma żadnej podstawy prawnej do dokonania takiego zaliczenia funkcja poręczenia majątkowego jest zupełnie inna niż zabezpieczenia majątkowego i tego się trzymam. zgadzam się z Tobą ,że inna funkcja. Problem jednak tkwi w tym, że coś z tymi pieniędzmi trzeba zrobić , od nich narastają na koncie %,a że brak konkretnych przepisów , to znowu trzeba na okrągło andylevy napisał w dniu o godzinie 15:38:05 : Dostałem własnie zadanie przewertowania prawie 300 akt z poręczeniami zabezpieczeniami wpłaconymi na konto sum depozytowych. Księgowa ma problem, bo napisała do mnie list, w którym pyta co z kosztami i odsetkami od kwot zabezpieczeń, które zarządzeniem zakazałem zwrócić (uniewinnienie, brak orzeczonej grzywny, która zabezpieczano, brak nawiązki). Jaka jest u Was praktyka w zakresie takich kosztów. My również żądamy oświadczenia skazanego w zakresie zaliczenia kwot z sum depozytowych. Na jednym ze szkoleń wizytator zabronił nam ruszać tych pieniędzy bez zgody skazanego. Słyszałem o takim sposobie, że księgowa "trzyma" tą kasę a potem przy egzekucji grzywny, czy kosztów wskazuje komornikowi jako wierzytelność dłużnika, którą można zająć. romanoza napisał w dniu o godzinie 15:40:43 : Ale chodzi o zabezpieczenia czy poręczenia A tak w ogóle to komornik nie może zająć tych pieniędzy, o ile mnie pamięć nie myli było jakieś pismo w tej sprawie a może orzeczenie Niestety nie mogę sobie przypomnieć... andylevy napisał w dniu o godzinie 10:42:34 : Wiem, dlatego muszę uważam, że jak upadła podstawa do zabezpieczenia, czy stosowania środka zapobiegawczego, to muszę zwrócić (w aktach są i poręczenia i zabezpieczenia). Księgowa ma problem z kosztami zwrotu i odsetkami. Według mnie niestety obciążają Skarb Państwa. romanoza napisał w dniu o godzinie 11:06:00 : Pieniądze z poręczenia od jakiegoś czasu zdaje się są na kontach oprocentowanych i my zwracamy z odsetkami. Nie wiem, jak jest z zabezpieczeniami, jeżeli nie są - nie jestem tutaj pewien - na koncie oprocentowanym, to odsetki dopiero po pozwaniu sądu i zasądzeniu odsetek, tak mi się wydaje. mathra napisał w dniu o godzinie 12:39:30 : My poręczenia i zabezpieczenia potrącamy z należnościami oskarżonych wobec Sądu, przeważnie staramy się o ich zgodę (pytają o nią proki albo my na posiedzeniu z 335, 336 lub rozprawie). Jak nie ma tej zgody to pratyka jest neijednolita- albo zwracamy oskarzonym albo przekazujemy na nalezności. To zależy od aktualnego przekonania sędziego. Sama się nie mogę zdecydować, co jest słuszne. Jeśli nie ma z czym potrącić, to składamy do depozytu sądowego (tzn piszemy wniosek do cywilnego, żeby zezwolili na złożenie). Podstawy są dwie: - albo znamy adres, ale nie odbiera, wtedy jest zwłoka wierzyciela (Art. 486 § 1 kc W razie zwłoki wierzyciela dłużnik może złożyć przedmiot świadczenia do depozytu sądowego. W § 2 jest def. tej zwłoki) -albo nie wiadomo gdzie wpłacający jest i wtedy stosujemy 467pkt 1 kc (Art. 467 pkt 1 kc, stanowi, że poza wypadkami przewidzianymi w innych przepisach dłużnik może złożyć przedmiot świadczenia do depozytu sądowego, jeżeli wskutek okoliczności, za które nie ponosi odpowiedzialności nie zna miejsca zamieszkania lub siedziby wierzyciela). Uważam, że w kpk powinno być napisane, co należy robić z poręczeniami i zabepieczeniami, bo teraz każdy Sąd robi, jak uważa za słuszne. Zastanawia mnie np. co robić z zabezpieczeniami: kpk każe do zabezpieczeń stosować kpc, przy czym wg kpc zabepieczenie upada po upływie miesiąca od uprawomocnienia się orzeczenia uwzględniającego roszczenie, które podlegało zabezpieczeniu (Art. 7541. § 1 kpc), w wg kkw skazany ma 30 dni na zapłatę należności od wezwania, a wezwanie następuje po uprawomocnieniu się orzeczenia. Jak nam w ciągu tych 30 dni nie zapłaci, to zabepieczenie już dawno jest "upadłe" i teoretycznie nie powinniśmy z niego ściągać naszych należności. Trochę się rozpisałam.... romanoza napisał w dniu o godzinie 12:45:14 : W przypadku zabezpieczenia to ja nie wzywam do uiszczenia w terminie 30 dni i w kpk jest specjalny przepis mówiący, kiedy zabezpieczenie upada, nie trzeba stosować kpc w tym zakresie (art. 294 § 1 kpk). Jeżeli chodzi o poręczenie, to my zawsze zwracamy się (o ile to skazany składał poręczenie a nie zawsze tak jest) o wyrażenie zgody na przelanie tego na należności, można też ewentualnie dokonać potrącenia. censor napisał w dniu o godzinie 11:57:32 : "romanoza" napisał:można też ewentualnie dokonać mam wątpliwości: co innego środek zapobiegawczy, co innego należność sądowa. romanoza napisał w dniu o godzinie 12:04:13 : "censor" napisał:można też ewentualnie dokonać mam wątpliwości: co innego środek zapobiegawczy, co innego należność sądowa. Ja też mam wątpliwości, ale Art. 498. § 1. (201) Gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. § 2. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej. Wyłączenie zawiera art. 505 kc i jakoś wydaje mi się, że nie wyklucza potrącenia w tym przypadku Markiel napisał w dniu o godzinie 18:21:49 : "mathra" napisał: Uważam, że w kpk powinno być napisane, co należy robić z poręczeniami Ależ kpk podaje co robić z poręczeniami - w art. 269 par. 2 kpk. Uważam, że poręczenia nie można potrącać na poczet grzywny lub zasądzonych kosztów sądowych. Powołany wyżej przepis jest z całą pewnością lex specialis wobec przepisów zawartych w kodeksie cywilnym. Poręczenie należy zwrócić. Warto w tym miejscu uświadomić sobie tą okoliczność, że gdyby dopuścić możliwość zarachowywania poręczenia na poczet grzywny - to wówczas takie poręczenie niczym de facto nie różniłoby się od zabezpieczenia majątkowego [ono przecież zabezpiecza m. inn. płatność grzywny]. Rzecz jasna - ustawodawca traktuje poręczenie jako środek zapobiegawczy, którego celem nie jest zabezpieczenie wykonania orzeczonych grzywien, lecz cel określony w art. 249 par. 1 kpk. Gdyby poręczeniu majątkowemu nadać jeszcze inny cel niż określony w art. 249 par. 1 kpk, to taka interpretacja byłaby całkowicie contra legem. mathra napisał w dniu o godzinie 23:56:12 : "romanoza" napisał: w kpk jest specjalny przepis mówiący, kiedy zabezpieczenie upada, nie trzeba stosować kpc w tym zakresie (art. 294 § 1 kpk). ten przepis mówi o upadku zabezpieczenia, gdy nie orzeczono grzywny itp, a kiedy zabezpieczenie upada, jeśli grzywnę zasądzono?proszę cytować dokładnie - obsługa forum censor napisał w dniu o godzinie 23:59:11 : Po prostu nie upada. Trwa do chwili zaspokojenia wierzyciela. mathra napisał w dniu o godzinie 00:05:40 : "Markiel" napisał: Uważam, że w kpk powinno być napisane, co należy robić z poręczeniami Ależ kpk podaje co robić z poręczeniami - w art. 269 par. 2 kpk. Uważam, że poręczenia nie można potrącać na poczet grzywny lub zasądzonych kosztów sądowych. Powołany wyżej przepis jest z całą pewnością lex specialis wobec przepisów zawartych w kodeksie cywilnym. Poręczenie należy zwrócić. Warto w tym miejscu uświadomić sobie tą okoliczność, że gdyby dopuścić możliwość zarachowywania poręczenia na poczet grzywny - to wówczas takie poręczenie niczym de facto nie różniłoby się od zabezpieczenia majątkowego [ono przecież zabezpiecza m. inn. płatność grzywny]. Rzecz jasna - ustawodawca traktuje poręczenie jako środek zapobiegawczy, którego celem nie jest zabezpieczenie wykonania orzeczonych grzywien, lecz cel określony w art. 249 par. 1 kpk. Gdyby poręczeniu majątkowemu nadać jeszcze inny cel niż określony w art. 249 par. 1 kpk, to taka interpretacja byłaby całkowicie contra legem. Takie ścisłe przestrzeganie przepisów prowadzi do tego, że zarządzamy zwrot poręczenia majątkowego oskarżonemu, a jednocześnie wszczynamy postępowanie egzekucyjne o kwotę niższą niż to poręczenie. W międzyczasie skazany np. wyjeżdża za granicę święcie przekonany, że wszystko nam uregulował, bo przecież zapłacił nawet więcej niż z wyroku wynika (a mało który oskarżony jest ekspertem od poręczeń i zabezpieczeń). W rezultacie kwotę poręczenia składamy do depozytu sądowego, bo skazany nie jej nie odebrał i płacimy komornikowi za bezskuteczną egzekucję np. kosztów sądowych Pisząc o braku przepisów miałam na myśli to, że przydałby się przepis, że jeśli środek zapobiegawczy w postaci poręczenia zostanie uchylony, a oskarżony/skazany jest coś winny Skarbowi Państwa, to się kwotę wpłaconą jako poręczenie przelewa na Skarb Państwa. xvart napisał w dniu o godzinie 19:17:43 : moim zdaniem nie ma potrzeby składania do depozytu sądowego. Przecież przy poręczeniu majątkowym zawsze jest protokół przyjęcia poręczenia i jest znany wpłacający poręczenie czyli uprawniony do zwrotu sumy poręczenia w przypadku uchylenia tego środka zapobiegawczego. Ustawa o likwidacji niepodjętych depozytów nie dotyczy wyłącznie depozytów sądowych (ich także, ale zakres ustawy jest znacznie szerszy). Ustawa dotyczy np. niepodjętych dowodów rzeczowych i także niepodjętych przez uprawnionego sum poręczenia majątkowego. Czyli: wydajemy postanowienie o uchyleniu środka zapobiegawczego, ktorym nakazujemy zwrot sumy poręczenia uprawnionemu. Następnie wzywamy do odbioru sumy poręczenia z pouczeniem o skutkach nieodebrania (wynikających z ustawy o likwidacji niepodjętych depozytów). Jak nie odbierze - to czekamy 3 lata od dnia doręczenia wezwania. Następnie Prezes Sądu jako przechowawca depozytu niepodjętego składa wniosek do Sądu grodzkiego, który orzeka o likwidacji depozytu w Ns-ie. A pieniążki na koncie procentują i Skarb Państwa ma dochód. romanoza napisał w dniu o godzinie 20:48:18 : Chciałbym xvart, żeby tak się dało to interpretować, ale ustawa za depozyt uznaje: Art. 2. W rozumieniu ustawy: 1) depozytami są: a) środki pieniężne, papiery wartościowe i rzeczy złożone do depozytu albo depozytu sądowego, b) rzeczy stanowiące dowody rzeczowe oraz rzeczy zatrzymane, co do których zapadło prawomocne orzeczenie o wydaniu ich uprawnionemu lub złożeniu do depozytu sądowego, c) środki pieniężne, papiery wartościowe i rzeczy złożone do depozytu jako kaucje i wadia; Chyba jednak poręczenia nie da się zakwalifikować do żadnej z tych kategoriiWarto w tym miejscu uświadomić sobie tą okoliczność, że gdyby dopuścić możliwość zarachowywania poręczenia na poczet grzywny - to wówczas takie poręczenie niczym de facto nie różniłoby się od zabezpieczenia majątkowego [ono przecież zabezpiecza m. inn. płatność grzywny]. Zgadza się, ale tutaj nie chodzi o to, czemu służy instytucja, tylko o to, czy SP ma wierzytelność wobec skazanego i czy skazany ma wierzytelność wobec SP oraz czy nadają się do potrącenia. Ja tutaj nie widzę relacji lex specialis itd. Ale oczywiście mogę się mylić andylevy napisał w dniu o godzinie 10:09:02 : Według mnie nie można dokonywać potrącenia w oparciu o Sąd jest niejako tylko przechowawcą tego, co jest na koncie sum depozytowych i nie jest to wierzytelność, która można traktować na równi z wierzytelnością z tytułu kosztów, czy grzywny. [ Dodano: Wto Mar 16, 2010 10:48 am ] W zakresie podstaw prawnych naliczania odsetek od poręczeń i zabezpieczeń - rozporządzenie MS z dnia 11 stycznia 2008r. w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia gospodarki finansowej i działalności inwestycyjnej sądów powszechnych (Dz. U. 08/11/69) i w szczególności tego rozporządzenia o treści wynikającej z wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 4 września 2006r. U 7/05. Moje wątpliwości budzi jednak nadal kwestia kosztów zwrotu poręczeń i zabezpieczeń. Par. 26 wskazanego rozporządzenia reguluje jedynie kwestię kosztów zwrotu nadpłat dochodów. Zastanawiam się, czy nie stosować go na zasadzie pewnej analogii przy zwrocie zabezpieczenia, które upadło albo zwrocie poręczenia po uchyleniu. Argumentacja TK pasuje do takiej sytuacji. cezary napisał w dniu o godzinie 19:15:53 : może nie w tym wątku, ale sprawa dotyczy poręczenia majątkowego, akurat mam wielotomową sprawę 19 oskarżonych, wobec wszystkich w 2008r. zastosowano poreczenia majatkowe, których sumy różniły się w zależności od kwot uzyskanych korzyści majątkowych wskazanych w zarzutach, wszystko jest ok, oskarżeni lub poreczyciele wpłacili kowty poręczenia za wyjatkiem jednego oskarżonego, dziwi mnie to trcohę bo akurat dotyczy to oskarżonego, który miał wyznaczoną najwyższą sumę poręczenia, prok. też był trochę niekonsekwentny zadbał aby inni wpłacili te sumy za wyjątkiem jednego oskarżonego, jak dla mnie formalnie funkcjonuje postanowienie o zastosowaniu wobec tej osoby poręczenia majatkowego, bo kwestia jego wykonania nie powinna mnie obchodzić, przynajmniej w fazie jurysdykcyjnej. Chodzi mi o to, czy dopuszczalne jest w tej sytuacji ewentualne wydanie przeze mnie postanowienia o zmniejszeniu wobec tego oskarżonego sumy poreczenia( mimo, ze tak naprawde nie została ona wpłacona)? romanoza napisał w dniu o godzinie 20:52:24 : "cezary" napisał:Chodzi mi o to, czy dopuszczalne jest w tej sytuacji ewentualne wydanie przeze mnie postanowienia o zmniejszeniu wobec tego oskarżonego sumy poreczenia( mimo, ze tak naprawde nie została ona wpłacona)?A czy jest Ci to do czegoś potrzebne ?? Trzy lata minęły... rosan napisał w dniu o godzinie 19:56:16 : pewnie ,że można,tylko faktycznie po co? INNE TEMATY: cenzura korespondencjiCofnięcie sprzeciwu od wyroku nakazowegoart. 296 a granice oskarżenia 399 na orzeczenie o kosztach zawarte w wyrokukks - wyrok nakazowy a odpowiedzialność posiłkowaNowy par. 3a art. 263 aresztowanie a stawiennictwo w innym postępowaniusąd właściwy do wydania wyroku łącznegoPokrzywdzony. Zachwiana równowaga procesu zaoczny..nieprawomocny czy prawomocny i jego wykonanie Bądź na bieżąco Subskrybuj nasz bezpłatny newsletter, a będziesz na bieżąco z nowymi ogłoszeniami i komunikatami; o spadkach, zasiedzeniach nieruchomości, depozytach sądowych, terminach rozpraw, wyrokach. Podaj swój e-mail i otrzymuj najnowsze ogłoszenia bezpośrednio na swoją skrzynkę pocztową. Przesyłając swój adres e-mail, zgadzam się na przetwarzanie przez Fundację ProPublika - KRS 0000595424 - podanych przeze mnie danych osobowych (e-mail) w celu otrzymywania zamówionego Newslettera. Przyjmuję do wiadomości, że podanie danych jest dobrowolne oraz że przysługuje mi prawo dostępu do ich treści oraz ich poprawiania. Znajdź instytucjęWniosek o zwrot w terminie 180 dni składa się w deklaracji podatkowej zaznaczając odpowiednie pole deklaracji VAT-7 lub VAT-7K, VAT-7D. Do standardowego zwrotu w terminie 180 dni nie trzeba składać dodatkowego pisma w sprawie, nie jest ono konieczne (co nie znaczy że jego złożenie jest błędem).
Kaucja (poręczenie majątkowe) pozwala podejrzanemu lub oskarżonemu na opuszczenie aresztu i odpowiadanie z tzw. wolnej stopy, w polskim procesie karnym jest środkiem zapobiegawczym. Ma gwarantować zwłaszcza stawiennictwo na każde wezwanie organu (prokuratora, sądu) i zabezpieczenie przed utrudnianiem tego postępowania w jakikolwiek inny niedozwolony sposób. Podstawowym celem zastosowania poręczenia majątkowego jest zabezpieczenie prawidłowego toku postępowania karnego na wszystkich jego etapach, tj. śledztwa lub dochodzenia, rozprawy głównej i odwoławczej oraz postępowania wykonawczego (wykonania kary). Głównym warunkiem dopuszczającym wydanie postanowienia o przyjęciu poręczenia majątkowego, tak jak przy stosowaniu innych środków zapobiegawczych np. tymczasowego aresztowania, dozoru policji, jest jednak uprzednie zebranie dowodów wskazujących na duże prawdopodobieństwo, że oskarżony (podejrzany) popełnił zarzucane mu przestępstwo. Musi być również wydane postanowienie o przedstawieniu zarzutów. Konieczne jest również osobiste przesłuchanie podejrzanego przez sąd lub prokuratora. Kto może złożyć poręczenie majątkowe? Poręczenie majątkowe może złożyć oskarżony albo inna osoba. Oskarżony może uczynić to osobiście lub poprzez ustanowionego pełnomocnika np. prawnika. Nie ma ustawowego katalogu osób uprawnionych do złożenia poręczenia majątkowego za oskarżonego. Może nim być członek rodziny albo osoba zupełnie obca np. adwokat. W każdym razie poręczającym majątkiem jest zawsze osoba fizyczna, której tożsamość została ustalona w sposób niewątpliwy. Oznacza to zakaz przyjęcia poręczenia od osoby anonimowej. Nie zaleca się przyjmowania go od członków tej samej organizacji przestępczej, jak również przyjmowania kwot uzyskanych za pomocą umowy pożyczki na lichwiarskich warunkach. Osobę składającą poręczenie majątkowe uprzedza się, że w razie ucieczki lub ukrycia oskarżonego (podejrzanego) przedmiot poręczenia ulegnie przepadkowi lub ściągnięciu na rzecz Skarbu Państwa. Jednocześnie poręczającego zawiadamia się o każdorazowym wezwaniu oskarżonego do stawiennictwa w celu dokonania z jego udziałem czynności procesowych. Zasada lojalności procesowej wymaga, żeby poręczający miał wiedzę o terminie czynności i w razie potrzeby możliwość dopilnowania tego stawiennictwa. W przypadku przyjęcia poręczenia majątkowego przez uprawniony organ procesowy dochodzi do zawiązania szczególnego rodzaju umowy między tym organem a poręczycielem, w wyniku której dana osoba (podejrzany lub oskarżony) pozostaje na wolności w zamian za daną gwarancję stosownego zachowania się. Ponosi zatem poręczyciel swoiste ryzyko utraty kwoty poręczenia, gdy okaże się, że osoba, za którą poręczył, nie stawi się na wezwanie i utrudnia w sposób bezprawny postępowanie do czasu rozpoczęcia wykonywania kary. Decyzja w sprawie przepadku należy do sądu, przed którym toczy się sprawa. Na etapie postępowania przygotowawczego podejmuje ją sąd właściwy do rozpoznania sprawy na wniosek prokuratora. Rodzaj, wysokość oraz warunki i termin złożenia przedmiotu poręczenia majątkowego wyznacza w postanowieniu organ procesowy stosujący ten środek zapobiegawczy – prokurator lub sąd kierując się również wnioskami formułowanymi przez adwokata. Kryteriami decydującymi o wysokości kaucji jest w pierwszej kolejności charakter popełnionego czynu oraz wysokość wyrządzonej szkody, a następnie drugorzędnie sytuacja materialna oskarżonego oraz osoby składającej poręczenie. Dlatego kwota poręczenia może być różna, niekiedy nawet bardzo. Także w przypadku popełnienia przez różnych oskarżonych bardzo podobnych czynów. Wyznaczenie optymalnej kwoty poręczenia nie zawsze jest sprawa łatwą. Jako poręczenie można przyjąć pieniądze, papiery wartościowe, zastaw lub hipotekę. Jednakże najczęściej stosowanym są pieniądze z uwagi na łatwość ich obrotu. W praktyce bardzo rzadko zdarza się przyjmowanie poręczenia w innej postaci niż gotówka lub papiery wartościowe. Po zrealizowaniu celów postępowania karnego przedmiot poręczenia ulega zwrotowi. W trakcie trwania postępowania na dalszym jego etapie podejrzany, oskarżony lub adwokaci mogą składać wnioski o uchylenie bądź zmniejszenie kwoty poręczenia majątkowego. W przypadku orzeczenia kary pozbawienia wolności zwrot ten następuje dopiero po rozpoczęciu odbywania tej kary. Gdyby jednak z uwagi na ucieczkę czy ukrycie się podejrzanego doszło do orzeczenia przepadku, pierwszeństwo zaspokojenia roszczeń wynikających z przestępstwa przysługuje pokrzywdzonemu. Poręczenie majątkowe jest bardzo popularną formą zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania. Jeśli ktoś z Twoich najbliższych jest tymczasowo aresztowany spytaj adwokata jakie są szanse zamiany aresztu na poręczenie majątkowe w tej konkretnej sprawie. Jak w praktyce wygląda złożenie poręczenia majątkowego? Samo złożenie przedmiotu poręczenia (np. wpłata określonej sumy pieniężnej) jest czynnością faktyczną a nie procesową, bo ta druga nastąpi z chwilą przyjęcia poręczenia majątkowego – przez sporządzenie i podpisanie protokołu z tej czynności. Innymi słowy procedura składania poręczenia majątkowego wygląda w ten sposób, że po wydaniu stosownego postanowienia przez sąd o możliwości złożenia poręczenia majątkowego, wpłaca się wskazaną w postanowieniu kwotę na konto właściwego sądu (rejonowego lub okręgowego zależnie od sprawy), a następnie z dowodem uiszczenia poręczenia osoba wpłacająca stawia się do właściwego sekretariatu wydziału sądowego i tam staje do podpisania protokołu przyjęcia poręczenia. Protokół podpisuje także upoważniony sędzia. Wynikająca z postanowienia sądu zamiana tymczasowego aresztowania na poręczenie majątkowe może być wstrzymana do czasu skutecznego złożenia poręczenia majątkowego, a więc do chwili jego przyjęcia i nie dłużej. Kiedy o poręczeniu majątkowym decyduje prokurator a kiedy sąd? To, czy poręczenie majątkowe (zwane potocznie kaucją) stosuje prokurator czy sąd zależy w głównej mierze od etapu postępowania karnego. Na początku takiego postępowania w tzw. postępowaniu przygotowawczym to prokurator jest organem, przed którym toczy się całe postępowanie i on decyduje, czy wystarczające będzie zastosowanie poręczenia majątkowego, czy też konieczne stanie się wystąpienie do sądu z wnioskiem o zastosowanie tymczasowego aresztowania. Pierwszym momentem, w którym zazwyczaj rozważa się potrzebę zastosowania poręczenia majątkowego, dozoru policji, zakazu opuszczania kraju czy tymczasowego aresztowania jest moment stawiania podejrzanemu zarzutów i składania przez niego wyjaśnień. Głównym celem stosowania wszystkich środków zapobiegawczym, w tym poręczenia majątkowego, jest zabezpieczenie prawidłowego przebiegu postępowania. W związku z tym poręczenie majątkowe powinno być stosowane tylko wtedy, gdy istnieje uzasadniona obawa, że podejrzany mógłby zakłócać bieg postępowania i gdy zebrane dowody wskazują na wysokie prawdopodobieństwo popełnienia przez niego przestępstwa. Na ocenę tego, czy podejrzany mógłby bezprawnie wpływać na tok postępowania ma wpływ również treść jego wyjaśnień i to, na ile są one zbieżne lub rozbieżne z pozostałym materiałem dowodowym. Na ocenę tego, czy dla zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania w konkretnej sprawie wystarczające będzie zastosowanie poręczenia majątkowego, ma również wpływ charakter przestępstwa. Poręczenia majątkowe najczęściej stosowanie są w sprawach dotyczących narkotyków, oszustw, kradzieży, paserstw, przemytu, łapownictwa. Czy podejrzany mógłby bezprawnie wpływać na tok postępowania ma wpływ również treść jego wyjaśnień i to, na ile są one zbieżne lub rozbieżne z pozostałym materiałem dowodowym. Moment, w którym to sąd decyduje czy stosować poręczenie majątkowe, czy nie, może mieć miejsce również w postępowaniu przed prokuratorem (przygotowawczym), gdy ten uznał, że stosowanie poręczenia majątkowego nie byłoby w sprawie wystarczające i skierował wniosek do sądu o zastosowanie tymczasowego aresztowania. Wówczas na posiedzeniu sądowym adwokaci bardzo często starają się przekonać sąd, że poręczenie majątkowe w wystarczający sposób zabezpieczy prawidłowy przebieg postępowania i zniechęci podejrzanego do podejmowania jakichkolwiek czynności bezprawnie wpływających na jego tok (takich jak np. mataczenie, wpływanie na dowody i proces poszukiwania dowodów przez organy śledcze, w szczególności na zeznania świadków lub innych współoskarżonych). Przekonują także, że w ogóle nie ma podstaw do przypuszczenia, że podejrzany mógłby bezprawnie wpływać na bieg postępowania. Sąd ma możliwość odstąpienia od zastosowania tymczasowego aresztowania; zamiast aresztowania może zastosować poręczenie majątkowe. To również sąd już na dalszym etapie postępowania – po wpłynięciu do sądu aktu oskarżenia– może zdecydować o poręczeniu majątkowym – o jego utrzymaniu, uchyleniu bądź zmianie wysokości albo o zamianie na inny środek. Propozycje zamiany tymczasowego aresztowania na inny środek np. o charakterze wolnościowym można zawrzeć w zażaleniu na postanowienia o zastosowaniu lub przedłużeniu tymczasowego aresztowania oraz na posiedzeniu, na którym sąd będzie rozpatrywał zażalenie na postanowienie o zastosowaniu tymczasowego aresztowania. Warto wiedzieć, że sądy często zgadzają się z adwokatami, iż prawidłowość toku procesu może być zabezpieczona w sposób wystarczający nie tylko tymczasowym aresztowaniem, ale także innymi środkami zapobiegawczymi i to o charakterze wolnościowym. Stosowanie tymczasowego aresztowania na dalszym etapie postępowania jest niecelowe, gdyż zgodnie z zasadą minimalizacji i proporcjonalności środków zapobiegawczych winne one być wykorzystywane przez organ procesowy w sposób adekwatny do istniejącego zagrożenia dla prawidłowego toku procesu. Dlatego tez na dalszym etapie postępowania często zdarza się, że zebrany w sprawie materiał dowodowy nie dostarcza podstaw do przyjęcia istnienia realnej obawy, że podejrzany będzie zakłócał tok postępowania z obawy przed grożącą mu np surową karą w taki sposób, że koniecznym jest stosowanie aż najsurowszego środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania. Funkcją tymczasowego aresztowania jest bowiem zabezpieczenie prawidłowego toku postępowania, a nie antycypacja kary.Wniosek o zwrot poręczenia majątkowego Wniosek o zwrot poręczenia majątkowego przeznaczony jest dla osób, które dokonały poręczenia majątkowego - tzw. kaucja - w swojej sprawie czy też w sprawie bliskiej (znajomej) Zobacz: Pobierz: Wniosek o otwarcie i ogłoszenie testamentu oraz stwierdzenie nabycia spadku
Postanowienie Sądu odmawiające uwzględnienia wniosku oskarżonego o uchylenie środka zapobiegawczego w postaci poręczenia majątkowego podlega zgodnie z ogólną zasadą zaskarżeniu. Na tle obowiązujących przepisów może jednak rodzić się wątpliwość do którego sądu powinniśmy skierować takie zażalenie – czy zgodnie z ogólną zasadą kontroli do sądu wyższej instancji czy też do tego samego sądu, który odmówił uwzględnienia wniosku o uchylenie poręczenia majątkowego?Zobacz: Pozbawienie wolności za uporczywe nękanie Zgodnie z art. 254 § 3 kpk zażalenie na postanowienie Sądu w przedmiocie wniosku o uchylenie lub zmianę środka zapobiegawczego rozpoznaje ten sam sąd w składzie trzech sędziów. W tym miejscu należy przywołać ugruntowane stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w uchwale składu 7 sędziów z dnia 29 października 2004r. w sprawie I KZP 19/04 jak również uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 26 listopada 2003r. w sprawie I KZP 30/03. Oba te orzeczenia odnoszą się do właściwości i składu sądu rozpoznającego zażalenie na postanowienie Sądu I instancji wydanego na skutek wniosku oskarżonego złożonego na podstawie art. 254 § 1 kpk. Z powyższych orzeczeń wypływa wniosek, że gdyby ustawodawca zamierzał w art. 254 § 3 kpk uregulować kwestię właściwości i składu sądu tylko w odniesieniu do zażaleń wnoszonych przez oskarżonego w trybie § 2 tegoż artykułu (a więc w przedmiocie najsurowszego środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania), to tak zawężony zakres normy zostałby wyraźnie w tym paragrafie zawarty. Zobacz: Kodeks postępowania karnego Skoro ustawodawca tego nie uczynił, a rozwiązanie polegające na uregulowaniu kwestii rozpoznania zażalenia zamieścił w odrębnej jednostce redakcyjnej przepisu stanowiącego ostatni z jej paragrafów oznacza to, że norma w tym paragrafie zawarta odnosi się do wszystkich zażaleń wnoszonych na postanowienia rozstrzygające wnioski oskarżonego składane na podstawie art. 254 § 1 kpk – a więc np. na postanowienie co do wniosku oskarżonego o uchylenie lub zmianę nieizolacyjnego środka zapobiegawczego, do których niewątpliwie należy poręczenie majątkowe. Reasumując należy stwierdzić, że zażalenie na postanowienie odmawiające uchylenia poręczenia majątkowego rozpoznaje ten sam sąd w składzie trzech sędziów, odmiennie niż w pozostałych wypadkach rozpoznania zażaleń, w tym także co do środków zapobiegawczych. Opisz nam swój problem i wyślij zapytanie.